Παροιμίες

Το βουνό κοιλοπονούσε κι ένα ποντικό γεννούσε .

Αγαπά ο κάπελας το μεθυσμένο, αλλά γαμπρό δεν τον κάνει.

Τώρα στα γεράματα μάθε γέρο γράμματα .

Δος το πέντε παράδες ν’ αρχίσει και δέκα να μη σταματήσει.

Βουνό με βουνό μονάχα δε σμίγει .

Μονός καυγάς δε γίνεται.

Απρίλης – Μάης κοντά το θέρος.

Ο Αύγουστος επάτησε στην άκρα του Χειμώνα .

Τον Αύγουστο δε διάζουνται, μήτε περαματούνε γιατί συκομαζώνουνε και σταφυλοπατούνε .

Επάγγελμά ’χω γεωργός, σπέρνω μα δε θερίζω . Ό,τι απομένει του Βορρά, του Νότου το χαρίζω .

Καιρό σου κάνει και λυχνάς, για δες καιρός απού ’ναι , μα δα γυρίσει και Βορράς να ξελογαριαστούμε .

Είμαι ψαράς και ρίχνω το καλά το παραγάδι και δα σε πιάσω θες δε θες, μια νύχτα με σκοτάδι .

Είμαι ψαράς και έχω τα σύνεργα καινούρια , μα δε δολώνω σε σουπιές μόνο σε μελανούρια .

Σαν είν’ ο κυνηγός καλός και λαγονεύει ο σκύλος , όπου και να κρύβεται λαγός δεν τη γλιτώνει ο φίλος .

Γενάρη μήνα κλάδευγε, φεγγάρι μην ξανοίγεις.

Εγώ ’μ’ αυτός ο κυνηγός, πού’χω τα σβέλτα χέρια και δε μου φεύγουν οι λαγοί μήτε τα περιστέρια .