Επίκτητου

“Μηδέποτε επί μηδενός είπεις ότι “Απώλεσα αυτό”, αλλ’ ότι “Απέδωκα”. Το παιδίον
απέθανεν; απεδόθη. Η γυνή απέθανεν; απεδόθη. Το χωρίον αφηρέθην; Ουκούν και
τούτο απεδόθη… μέχρι δ’ αν διδώ ως αλλοτρίου αυτού επιμελού, ως του πανδοχείου
οι παριόντες”. (Εγχειρίδιο,ΧΙ)
(Να μη πεις για οποιοδήποτε πράγμα ότι το
“έχασα”, αλλά ότι, το “απέδωσα”. Πέθανε το παιδί σου; Απεδόθη. Πέθανε η γυναίκα
σου; Απεδόθη. Σου κλέψανε τη περιουσία σου; Μα κι’ αυτή απεδόθη. Όσο σου δίνεται
να το έχεις, φρόντιζέ το, ως κάτι ξένο, όπως οι περαστικοί το ξενοδοχείο.)