Μενού

Τζορτζ Ελιοτ

Αχ, αυτές οι πικρές μελαγχολίες της παιδικής ηλικίας! Όταν η θλίψη είναι νέα και
παράξενη, και όταν η ελπίδα δεν έχει ακόμα φτερά να πετάξει πέρα από μέρες και
βδομάδες, και το διάστημα από καλοκαίρι σε καλοκαίρι μοιάζει αμέτρητο.


Αφήστε μια απάντηση