Είπαν – Εγραψαν

Το να χορεύεις στις μύτες είναι ένας έξοχος τρόπος να τραβήξεις την προσοχή, μόνο στριγκλιές τα καταφέρνουν καλύτερα

Ο Τζιν Κέλι είπε κάποτε ότι ο χορός είναι ανδρική υπόθεση, τόσο αθλητικός όσο και το μπέιζμπολ. Και μας έκανε να το πιστέψουμε. Αλλάξαμε γνώμη και ξαφνικά όλη η Αμερική ήθελε να χορεύει σαν τον Τζιν Κέλι.

Να θυμάστε ότι η Τζίντζερ Ρότζερς έκανε ότι και ο Φρεντ Αστέρ, αλλά αντίστροφα και με τακούνια.

Έμαθα υποκριτική παρακολουθώντας τη Μάρθα Γκράχαμ να χορεύει κι έμαθα να χορεύω παρακολουθώντας τον Τσάρλι Τσάπλιν να παίζει.

Στη ζωή, όπως και στο χορό, η χάρη γλιστράει πάνω σε πόδια με φουσκάλες.

Υπάρχουν συντομότεροι δρόμοι προς την ευτυχία, ο χορός είναι ένας από αυτούς.

Σε ένα τραπέζι θα έπρεπε να τρώς σοφά, αλλά όχι πολύ καλά και να μιλάς καλά, αλλά όχι πολύ σοφά.

Το Πάσχα λέει ότι μπορείς να θάψεις την αλήθεια, εκείνη όμως δεν θα μείνει θαμμένη.

Με το στομάχι γεμάτο είναι εύκολο να μιλάς για νηστεία.

Μοιάζει σύντομη η Σαρακοστή σε αυτόν που έχει δάνειο να επιστρέψει το Πάσχα.

Είμαι αλλεργική στο φαγητό. Κάθε φορά που το τρώω μετατρέπεται σε λίπος.

Το εβραϊκό και το χριστιανικό Πάσχα είναι οι μόνες γιορτές ων δύο θρησειών που κινούνται συγχρονισμένα, σαν τα ζευγάρια του χορού στο πάγο.

Η μητέρα μου είναι τόσο κακή μαγείρισσα, που οι γιορτές στο σπίτι της είναι μέρες οδύνης.

Φορτωμένο με τις καταχρήσεις του χτές, το σώμα σήμερα σέρνει μαζί του και το πνεύμα.

Στη χριστιανική εκκλησία οι γιοτρές είναι κινητές και ακίνητες, αυτοί όμως που τις γιορτάζουν παραμένουν ακίνητοι στο τραπέζι μέχρι να σκάσουν από το φαί.

Οι κανόνες της Εκκλησίας όσον αφορά τη νηστεία και τη εορτή τηρούνται αρκετά καλά. Οι πλούσιοι τηρούν τις εορτές και οι φτωχοί τις νηστείες.