Είπαν – Εγραψαν

Οι γυναίκες είναι σαν φακελάκια τσαγιού. Δεν γνωρίζουμε πόσο δυνατές είμαστε στην πράξη μέχρι να βρεθούμε σε καυτό νερό.

Το γυναικείο ένστικτο είναι αποτέλεσμα εκατομμυρίων ετών μη σκέψης.

Πως να είνα μα γυναίκα ευτυχισμένη, όταν ο άντρας επιμένει να της φέρεται σαν να ήταν ένας απόλυτα φυσιολογικός άνθρωπος.

Οι γυναίκες έχουν λειτουργήσει όλους αυτούς τους αιώνες σαν καθρέπτες που έχουν τη μαγεία και τη γλυκύτατη δύναμη να αντανακλούν τη φιγούρα ενός άντρα στο διπλό από το πραγματικό του μέγεθος.

Αν δεν υπήρχαν γυναίκες, θα ήμασταν ακόμα σε σπηλιές τρώγοντας ωμό κρέας, γιατί φτιάξαμε το πολιτισμό για να εντυπωσιάσουμε τις φιλενάδες μας.

Καθώς ανεβαίνουμε την κοινωνική κλίμακα, η κακία φοράει παχύτερη μάσκα.

Παντρεύτηκα Γερμανό. Κάθε βράδυ, εγώ μεταμφιέζομαι σε Πολωνία και αυτός εισβάλλει.

Τι μαγική η μεταμφίεση του ντόμινο! Μια γυναίκα μπορεί, με λίγο φωτεινό βελούδο και γυαλιστερό μετάξι, να μετατρέψει τον εαυτό της σε νεράιδα.

Ο άνθρωπος είναι λιγότερο ο εαυτός του όταν μιλάει ως ο εαυτός του. Δώσ’ του μια μάσκα και θα σου πει την αλήθεια.

Η πιο σημαντική ελευθερία είναι να είσαι αυτό που είσαι πραγματικά. Ανταλλάσσεις την αλήθεια σου για ένα ρόλο. Εγκαταλείπεις την ικανότητα σου να νιώθεις και αντί αυτού, φοράς μια μάσκα.

Όλα είναι ένα διαρκές καρναβάλι. Δεν έχει μείνει καρναβάλι πια.

Κάλεσα έναν φίλο μου σε χορό μεταμφιεσμένων πριν λίγο καιρό. Έσπασε ένα αβγό στη μούρη του και πήγε ντυμένος οικονομολόγος της παγκοσμιοποίησης.

Τα τελευταία χρόνια της ζωής είναι σαν το τέλος ενός πάρτι μασκέ, τότε που πέφτουν οι μάσκες.

Το θάρρος είναι μάσκα του φόβου, όσο μεγάλο κι αν είναι.

Αποφασίζουμε να εξορίσουμε τη μελαγχολία και ασυγκράτητη χαρά να καταλάβει τους υπηκόους μας, νέους και γέρους, κάθε φύλου και φυλής… Το πνεύμα της αυταπάτης να κατέλθει και να διώξει από τη χώρα το ανιαρό και το πληκτικό και το κοινότοπο …

Η κοινωνία είναι ένας χορός μεταμφιεσμένων, όπου όλοι κρύβουν τον πραγματικό τους χαρακτήρα και ταυτόχρονα τον αποκαλύπτουν κρυβόμενοι.