Είπαν – Εγραψαν

Η φήμη είναι η ευωδία των καλών πράξεων.

Όσο βαρύτερο είναι το χρηματοκιβώτιο του φιλάργυρου, τόσο ελαφρύτερη η λύπη των κληρονόμων του.

Ο φιλάργυρος στερείται τόσο εκείνων που έχει, όσο ακριβώς και εκείνων που δεν έχει.

Οι φιλάργυροι πλουτίζουν κάνοντας το φτωχό, οι δε άσωτοι φτωχαίνουν κάνοντας τον πλούσιο.

Οι πλούσιοι φιλάργυροι μοιάζουν με υποζύγια, που σηκώνουν χρυσάφι και τρώνε άχυρα.

Τα πονηρά κέρδη, τις μεν ηδονές έχουν μικρές, τις δε λύπες μεγάλες.

Κάλλιο να είσαι διαιτητής σε μια διαφορά εχθρών σου, παρά μεταξύ φίλων σου.

Οι ελπίδες των άμυαλων ανθρώπων είναι ασυλλόγιστες.

Όσοι περηφανεύονται προς τους γνωρίζοντες τα πράγματα, εύλογα προκαλούν τον γέλωτα των τελευταίων.

Το κρασί διεγείρει τις γενετήσιες ορμές, γι’ αυτό σωστά λέγεται πως η Αφροδίτη και ο Διόνυσος συνέρχονται και σεξουαλικά.

Όλα όσα γίνονται για χάρη κάποιου ζωντανού, συνδέονται, στη βάση τους, με το συμφέρον του ανθρώπου που τα πραγματώνει.

Οι σκύλοι δεν δαγκώνουν όσους κάθονται στη γη και ο θυμός δεν ξεσπάει σε όσους δείχνουν ταπεινότητα μπροστά στον θυμωμένο.

Η γη ανοίγει αμερόληπτα την αγκαλιά της για να δεχθεί μέσα σ’ αυτή και το ζητιάνο και τον πρίγκιπα.

Των ηδονών η μεν συχνή επανάληψή τους κουράζει, η δε κατά αραιά διαστήματα απόλαυσή τους διεγείρει πάντοτε μια νέα ζωηρή επιθυμία.

Το κάλλος είναι δώρο θαυμαστό της φύσης.

Όποια δουλειά ξέρει κανείς, αυτή κι ας εξασκεί.