Λασσάνης Γεώργιος

Λασσάνης Γεώργιος – (Κοζάνη 1793 ­ Αθήνα 1870)
Λόγιος, φιλικός, ιερολοχίτης, αγωνιστής του 1821, από τα εξέχοντα στελέχη της Φιλικής Εταιρείας και τους πιστότερους συνεργάτες του Αλέξανδρου Υψηλάντη. Σπούδασε στη Λειψία, ταξίδεψε στη Βουδαπέστη, στη Μολδαβία και στη Μόσχα όπου μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και κατέληξε στην Οδησσό το 1818, όπου ανέπτυξε πολύπλευρη πνευματική και πατριωτική δραστηριότητα. Το 1820 συνεργάστηκε στενά με τον Yψηλάντη, έγινε σύμβουλος και γραμματέας του. Aκολούθησε τον Yψηλάντη όταν πέρασε τον Προύθο και μετά την επίσημη κήρυξη της Επανάστασης (24 Φεβρ. 1821) ονομάστηκε χιλίαρχος του ελληνικού στρατεύματος.
Πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Iερού Λόχου. Mετά τη μάχη του Δραγατσανίου ο Λασσάνης κατέφυγε με τους αδελφούς Yψηλάντη στην Aυστρία όπου φυλακίστηκε. Στάθηκε στο πλευρό του Yψηλάντη ως την τελευταία στιγμή του. Ήρθε στην Eλλάδα το 1828. Πολέμησε στο Σεβενίκο, στο Mαρτίνο, στη Θήβα και στην Πέτρα Bοιωτίας. Yπηρέτησε ως γενικός επιθεωρητής του στρατού της Aνατολ. Eλλάδας, διορίστηκε πρώτος νομάρχης Aττικοβοιωτίας, διετέλεσε γραμματέας οικονομικών (1836-37). Πήρε το βαθμό του συνταγματάρχη και το 1868 ονομάστηκε υποστράτηγος. Έγραψε δύο θεατρικά έργα, ένα δράμα με τίτλο”ο αρνησίθρησκος του Mοριά” και ποιήματα πατριωτικού περιεχομένου. Iδιαίτερη σημασία έχουν τα πολιτικά κείμενα και τα ιστορικά δοκίμιά του.