Μενού

Καραβιδάκι (ii)

Αν δε μπορούμε να εφαρμόσουμε κανένα τρόπο διατήρησης του δολώματος μας ή αν πρόκειται να ψαρέψουμε μετά από αρκετές μέρες, τοποθετούμε τα δολώματα μας ζωντανά όπως είναι στην κατάψυξη. Το ίδιο κάνουμε και όταν μας περισσέψει ζωντανό δόλωμα από το ψάρεμα μας και το επόμενο ψάρεμα είναι μετά από αρκετές μέρες. Το κατεψυγμένο καραβιδάκι ψαρεύει αρκετά καλά, αλλά δεν έχει βέβαια καμία σχέση με το ολοζώντανο.


Το καραβιδάκι δολώνεται ολόκληρο και ζωντανό στο αγκίστρι μας. Άρα το αγκίστρι που θα δολωθεί πρέπει να έχει μέγεθος ανάλογο. Τώρα τι είδος αγκίστρι θα είναι, αυτό δεν παίζει ρόλο. Φτάνει μόνο να είναι καινούργιο και όχι σκουριασμένο αφού έχει το ελάττωμα να το ψοφάει αμέσως λόγω της σκουριάς του. Όταν το αγκίστρι μας είναι περίπου ίδιο με το μέγεθος του δολώματος, τότε παίρνουμε την ακίδα του και την περνάμε με στο πίσω μέρος της ουράς της καραβίδας και από το μέρος της κοιλιάς. Στη συνέχεια, προχωράμε όλο το αγκίστρι να μπει στο εσωτερικό της καραβίδας και βγάζουμε την άκρη της ακίδας στο κάτω μέρος του κεφαλιού, το οποίο είναι και το πιο σκληρό σημείο. Έτσι και το αγκίστρι μας καλύπτεται ολόκληρο και η καραβίδα δε σακατεύεται και παραμένει ολοζώντανη κουνώντας τόσο τα ποδαράκια της, όσο και τις δαγκάνες της.


Όταν το αγκίστρι είναι πιο μεγάλο από το δόλωμα, τότε μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε δύο δολώματα μαζί. Περνάμε το ένα καραβιδάκι ολόκληρο στο στέλεχος του αγκιστριού. Το δεύτερο το περνάμε στη συνέχεια, όπως ακριβώς όταν είναι να δολώσουμε ένα μονό καραβιδάκι .Έτσι το αγκίστρι μας καλύπτεται τελείως και μπορεί να πιάσει και το μικρό ψάρι που θα τσιμπήσει το πρώτο καραβιδάκι στην άκρη του αγκιστριού και το μεγάλο ψάρι που θα χάψει και τα δύο καραβιδάκια μαζί.


Εξαίρεση στον τρόπο δολώματος αποτελεί η ζόκα. Επειδή το μολύβι που έχει υποτίθεται ότι είναι κάποιο μικρόψαρο, δεν μπορούμε να δολώσουμε εκεί το καραβιδάκι από την ουρά προς το κεφάλι, αλλά από το κεφάλι προς την ουρά .Έτσι το κεφάλι του δολώματος θα είναι δίπλα στο μολύβι και όταν πετάξουμε το δολωμένο αυτό ζοκάκι στο νερό, θα νομίζουν τα ψάρια ότι ένα καραβιδάκι έχει αρπάξει μια αθερίνα και προσπαθεί να τη φάει. Η πάλη αυτή καραβίδας και αθερίνας είναι τόσο πιστευτή που προτρέπει και το πιο δύστροπο ψάρι να γευτεί αυτούς τους ωραίους μεζέδες. Ένας τρόπος έξυπνος που ξεγελά όλα σχεδόν τα ψάρια.


Τα περισσότερα από τα γνωστά ψάρια του ερασιτέχνη ψαρά έχουν το καραβιδάκι στις πρώτες θέσεις προτίμησης. Αλλά και το ίδιο, με τις κινήσεις που κάνει προκαλεί άθελα του τα ψάρια.Εάν ο συγκεκριμένος τόπος που θα ψαρέψουμε έχει καραβιδάκια ε τότε είναι που δεν θα αρνηθούν με τίποτα.  Τα λυθρίνια οι σαργοί μουρμούρες μεγάλοι σπάροι κακαρέλοι τσιπούρες τρελαίνονται με αυτό το θαυμάσιο δόλωμα. Ακόμα και τα λαβράκια θα έρθουν να γευτούν το δόλωμα, με συνέπεια να συλληφθούν. Ελάχιστα είναι τα ψάρια πού δε θα δελεαστούν κι αυτά επειδή δεν τρέφονται με τέτοια δολώματα όπως για παράδειγμα ο Κέφαλος.


Αφήστε μια απάντηση