Τα κυδώνια και οι γυαλιστερές είναι δολώματα που ψαρεύουν ζωντανά. Αρα θα πρέπει με το που τα βγάλουμε να τα ψαρέψουμε την ίδια ή την επόμενη μέρα. Αν δεν τα ψαρέψουμε την ίδια στιγμή τα τοποθετούμε στη συντήρηση του ψυγείου μας ή τα κρεμάμε, αφού πρώτα τα τοποθετήσουμε σε ένα διχτάκι στο θαλασσινό νερό. Αν πάλι για οποιοδήποτε λόγο δε μπορούμε να τα δολώσουμε ζωντανά, αν δέλουμε να τα καταψύξουμε θα πρέπει να αφαιρέσουμε από το όστρακο, να το κόψουμε σε μικρά κομματάκια ανάλογα με τα αγκίστρια που σκεπτόμαστε να τα δολώσουμε και αφού τα στραγγίξουμε και τα αλατίσουμε σε εφημερίδα, τα τοποθετούμε σε ένα μικρό ταπεράκι και τα βάζουμε στην κατάψυξη. Βέβαια αυτή η διαδικασία γίνεται όταν τα δολώματα είναι ζωντανά. Αν ψοφήσουν τότε παύουν να μας απασχολούν αλιευτικά.
Για να ανοίξουμε τα όστρακα και να πάρουμε το δολώσιμο μέρος θα χρησιμοποιήσουμε ένα ίσιο μαχαίρι χωρίς δόντια, το οποίο και δε λυγίζει. Αφού ανοίξουμε το κέλυφος στα δύο παίρνουμε από το εσωτερικό του το κόκκινο μέρος, όπου είναι και το καλό δόλωμα. Βέβαια και το υπόλοιπο μέρος του όστρακου δολώνεται εξίσου καλά, μόνο που δε βαστά τόσο στο αγκίστρι όσο στο κόκκινο. Κόβουμε το δόλωμα σε μικρά και μακρόστενα κομμάτι στο μέγεθος των αγκιστριών μας και δολώνουμε με αυτό τα αγκίστρια μας, όπως ακριβώς το καλαμαράκι και τη σουπιά . Το κάθε όστρακο βγάζει από 4 έως 10 δολώματα για μικρά αγκίστρια.
Τα ψάρια τώρα που προτιμούν τα δολώματα αυτά, είναι σχεδόν όλα. Η μουρμούρα, η τσιπούρα, ο σαργός, ο κακαρέλος, το σκαθάρι, το μελάνούρι, ο σπάρος, είναι τα πιο συνηθισμένα. Βέβαια δεν ξεχνάμε τις πέρκες, τους χάνους, τους γύλους, ψάρια τα οποία δεν κάνουν και ιδιαίτερες διακρίσεις σε δολώματα. Αλλά και τα λυθρίνια και τα φαγγρόπουλα δε λένε όχι σε ένα καλοδολωμένο αγκίστρι με κυδώνι ή γυαλιστερή. Τα εργαλεία στα οποία χρησιμοποιούμε τα συγκεκριμένα δολώμτα είναι όλα αυτά που έχουν ψιλά αγκίστρια. Τα πεταχτάρια, οι καθετές και τα ψιλά ζοκάκια έχουν τον κύριο λόγο και στη συνέχεια τα ψιλά παραγάδια με προτίμηση τα παραγάδια που καλάρονται στην άμμο.