Στις αλάνες ανάβονται μεγάλες φωτιές στις οποίες αφού ψήσουν κρέας, πηδούν από πάνω τους. Τέλος κάποιος από την παρέα με χιούμορ, αναλαμβάνει να κάνει «προξενιά» ανακατεύοντας ταυτόχρονα την θράκα της φωτιάς με μία βέργα.
Συνέχεια »Τσικνοπέμπτη Κομοτηνή
Εδώ την Τσικνοπέμπτη καψαλίζουν την κότα που θα φαγωθεί την επόμενη Κυριακή (Κυριακή της Απόκρεω). Επίσης τα αρραβωνιασμένα ζευγάρια ανταλλάσουν αυτήν την ημέρα βρώσιμα δώρα. Ο άντρας στέλνει στην αρραβωνιαστικιά του μια κότα, τον λεγόμενο κούρκο, ενώ εκείνη του στέλνει …
Συνέχεια »Ο χορός των παπάδων
Παλιός Κερκυραϊκός παραδοσιακός χορός των γερόντων με πρωταγωνιστές τούς παπάδες .Τον χορό σέρνουν πρώτοι οι παπάδες και ακολουθούν οι γέροντες. Δεν συμμετέχουν νέοι εις τον χορό. Ο χορός αυτός γίνεται την ημέρα τής Καθαρής Δευτέρας σε ορισμένα χωριά τής Κέρκυρας.
Συνέχεια »Τσικνοπέμπτη Πάτρα
Στην Πάτρα υπάρχει έθιμο της Κουλουρούς. Η Γιαννούλα η Κουλουρού πιστεύει λανθασμένα δύο πράγματα. Το πρώτο ότι ο Ναύαρχος Ουίλσον είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της και το δεύτερο ότι έρχεται να την παντρευτεί. Έτσι λοιπόν, ντύνεται νύφη και με την …
Συνέχεια »Μπέης – Αλεξανδρούπολη
Στην Αλεξανδρούπολη την Καθαρή Δευτέρα ένας κάτοικος της πόλης μεταμφιέζεται σε Μπέη και ηγείται μιας χαρούμενης παρέας που μοιράζει ευχές για το καλό, αλλά δεν αφήνει και τίποτα ασχολίαστο.
Συνέχεια »Τσικνοπέμπτη Πελοπόννησος
Σε όλη την περιφέρεια την Τσικνοπέμπτη σφάζουν χοιρινά από τα οποία φτιάχνονται λογιών λογιών καλούδια. Η πηχτή, οι τσιγαρίδες, τα λουκάνικα, η γουρναλοιφή και το παστό είναι ορισμένα από αυτά.
Συνέχεια »Τσικνοπέμπτη Σκόπελος
Στο χωριό Κλήμα της Σκοπέλου, οι κάτοικοι, αφού φάνε και τραγουδήσουν στα σπίτια τους, ξεχύνονται στις γειτονιές και χορεύοντας συγκεντρώνονται όλοι στο Πεύκο όπου και συνεχίζουν το γλέντι μέχρι το πρωί.
Συνέχεια »Κλήδονας και Βυζάντιο
– Η πρώτη γραπτή περιγραφή του εθίμου ανέρχεται στους βυζαντινούς χρόνους. Την παραμονή του Αγίου Ιωάννη, οι άνθρωποι συναθροίζονταν σε κάποιο σπίτι ή στη γειτονιά, όπου γινόταν τραπέζι σαν να επρόκειτο για γαμήλιο δείπνο. Εκεί παρευρισκόταν κάποιο νεαρό κορίτσι ντυμένο …
Συνέχεια »Κλήδονας και Ομηρος
– Λαϊκή μαντική διαδικασία, από τις πιο τελετουργικές όλων των παραδόσεων του τόπου μας, το έθιμο του κλήδονα, σύμφωνα με το οποίο αποκαλύπτεται στις άγαμες κοπέλες η ταυτότητα του μελλοντικού τους συζύγου, έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα. Η αναφορά …
Συνέχεια »Παραμονή Αϊ-Γιαννιού (Κλήδονας i)
– Την παραμονή του Αϊ-Γιαννιού, οι ανύπανδρες κοπέλες μαζεύονται σε ένα από τα σπίτια του χωριού, όπου αναθέτουν σε κάποιο μέλος της συντροφιάς, συνήθως σε μια “Μαρία” (στη Θράκη ο ρόλος αυτός δίνεται στην ονομαζόμενη “Καλλινίτσα”), της οποίας και οι …
Συνέχεια »Ανήμερα Αϊ-Γιαννιού (Κλήδονας ii)
– Ανήμερα του Αϊ-Γιαννιού, αλλά πριν βγει ο ήλιος -ώστε να μην εξουδετερωθεί η μαγική επιρροή των άστρων-, η υδροφόρος νεαρή της προηγουμένης φέρνει μέσα στο σπίτι το αγγείο. Το μεσημέρι, ή το απόγευμα, συναθροίζονται πάλι οι ανύπανδρες κοπέλες. Αυτήν …
Συνέχεια »Βοιωτία και Κλήδονας
Στη Βοιωτία συνηθιζόταν ανήμερα του Αϊ-Γιαννιού τα κορίτσια να κοιτάζουν βιαστικά κατάματα το φως του ήλιου και μέσα στη θαμπάδα των ματιών τους διέκριναν τη μορφή του μελλοντικού γαμπρού .
Συνέχεια »Μικρά Ασία και Κλήδονας
– Μία παραλλαγή ιδιαίτερα διαδεδομένη στη Μικρά Ασία, είναι ότι , στο αγγείο με το αμίλητο νερό ρίχνουν χυτό μολύβι, που έχει ζεσταθεί μέχρι την τήξη του και το οποίο, ερχόμενο σε απότομη επαφή με το κρύο νερό, στερεοποιείται λαμβάνοντας …
Συνέχεια »Ο Κλήδονας στη Σύρο
– Ο Κλήδονας ήταν από τα πιο προσφιλή έθιμα και πραγματοποιούταν ανήμερα τ’ άη Γιάννη στις 24 Ιουνίου. Ο άγιος καλείται “Πρόδρομος” γιατί προετοίμασε το λαό να υποδεχτεί το Σωτήρα, “Βαπτιστής” γιατί βάφτισε το Χριστό και “Αποκεφαλιστής” γιατί εκτελέστηκε με …
Συνέχεια »Φωτιές Κλήδονα
– Στις 24 του μηνός τυχαίνει η ακμή του θέρους, οι θερινές αλλαγές του ήλιου, που είναι μια ση-μαντική, αλλά μερικές φορές κι επικίνδυνη αλλαγή του χρόνου, κυρίως για τους γεωργούς. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο ορισμένες συνήθειες των αρχαίων, …
Συνέχεια »Κλήδονας και Σαρακατσάνοι ( Καλογιάννια )
– «Καλογιάννη» έλεγαν οι Σαρακατσάνοι τον Άη-Γιάννη τον Πρόδρομο γιατί βάπτιζε τους χριστιανούς και τον ίδιο τον Χριστό και προς τιμήν του «Καλογιάννια» ονόμασαν ένα είδος φυτού-λουλουδιού. Έτσι το απόγευμα της παραμονής της γιορτής, οι κοπέλες μάζευαν τα καλλογιάνια, τόσα …
Συνέχεια »