ΘΡΗΝΟΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Η Παναγία, εκάθητο μόνη και μοναχή της την προσευχή της έκανε για το μοναχογιό της . Ακούει βουή και ταραχή και σύγχυση μεγάλη . Βγαίν’ έξω από την πόρτα της, εξ’ απ’ τη γειτονιά της . Βλέπει τον ουρανό θολό και τ’ άστρα βουρκωμένα, το φεγγαράκι το λαμπρό στα δάκρυα βαμμένο . Τον Αγιο Γιάννη να’ ρχεται κλαμμένος και δαρμένος .
– Για πες μου Αγιε Γιάννη μου, για πε’ μ’ Αγιε μου Γιάννη . Είδες εμόν το γιόκα μου και ‘σον το δάσκαλό σου;
– Δεν έχω στόμα να το πω, χείλη να τ’ ομιλήσω, μηδ’ η καρδιά μου το κρατεί να σου το μολογήσω .