Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Όλα τα τρώει και θεριεύει μα αν πιει νερό ψοφάει ….

Βασιλιάς δεν είμαι , κορώνα φορώ , ρολόι δεω έχω , τις ώρες μετρώ …

Όλο τον κόσμο ντύνει κι αυτό γυμνό απομένει ..

Κλειδώνω , μανταλώνω, και κλέφτη βρίσκω μέσα …

Από πάνω σαν σκαφίδι , από κάτω σαν πλαστήρι …

Έχει φύλλα σα δεντρί μα δεντρί δεν είναι . Μέσα είναι άσπρο σαν τυρί μα τυρί δεν είναι . Έχει ποντικού ουρά μα ποντικός δεν είναι …

Απέναντί σου πάντα με θωρείς , μα να με αγγίξεις δεν μπορείς ….

Τέσσερις στέκονται, ένας σκάβει και ένας γνέθει …

Άμα βλέπω , δεν το βλέπω , και το βλέπω όταν δεν βλέπω …

Να τη δεις να φοβηθείς , να τη φας να γλυκαθείς …

Μαύρο άλογο σε άσπρο κάμπο , τρεις το κρατούν, δυο το ακολουθούν, και πίσω του μαύρα παιδάκια αφήνει …

Χιλιοτρύπητο λαγήνι και σταλιά νερό δε χύνει …

Έρχομαι, φίλε , από μακριά , κι αν είναι ορισμός σου , θα χτίσω το καλύβι μου , κολλητά στο αρχοντικό σου …

Πέντε δέκα κουβαλούν , και δεκαοχτώ σφυροκοπούν …

Σ’ όλο τον κόσμο τρέχουν , αλλά ποδάρια δεν έχουν …

Έχω ένα βαρελάκι που ‘χει δυο λογιών κρασάκι …