Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Στην κουζίνα θα με βρεις . Μες στους κήπους είμαι ξακουστό . Πολλές φορές όμως για μένα κλαις δίχως να το θες.

Έρχονται πάντα και χωρίς να τα θέλουμε

Όταν κοιμάμαι αυτό ξυπνάει , όλη τη νύχτα έξω τριγυρνάει . Το πρωί όμως σαν ξυπνήσω δεν υπάρχει γιατί μονάχο του να κοιμηθεί έχει πάει.

Δυο νότες αν ενώσεις , στην αρχή και στο τέλος αν του βάλεις μια συλλαβή , το όσπριο αμέσως θα φανεί.

Κρυώνουν το καλοκαίρι και πράσινα φορούν παλτά . Μα μόλις πιάσει ο χειμώνας , μένουν γυμνά και τρώγονται ζεστά

Η πλάτη της είναι ξύλινη και η κοιλιά της έχει τρίχες.

Κάμπος απερπάτητος και όμως με οργώνουν

Εκκλησιά ζωγραφιστή, δυο παράθυρα στο φως , μία πόρτα ανοιχτή και καμπάνα σκαλιστή.

Αν μου φύγεις και σε χάσω , το βοριά μέσα θα μπάσω

Καμαρωτές κυράδες πλέουν στα νερά , στα πλουμιστά ή στα άσπρα , φωνάζουν το παπά.

Πέντε μάστοροι σωστοί και ψηλοί μα και κοντοί.

Πάνω από το σπιτάκι μου σεντόνι διαμαντένιο

Με τα χάδια τα αλμυρά γίνονται όλα στρογγυλά.

Προγιαγιά , γιαγιά και μάνα , κόρη , παρακόρη , εγγόνα , δισεγγόνα με μια κόρη που ΄χει κόρη και εγγόνα

Τρένο δίχως μηχανή σέρνει ένα – ένα βαγόνι και την ώρα τη σκοτώνει.

Ψηλόλιγνοι είναι χορευτές , κοκκινομύτες ότι θες , χορεύουν πάνω στο χαρτί , δίνουν ζωή στο καθετί