Αινίγματα – Σπαζοκεφαλιές

Νιάου νιάου στα κεραμίδια και δεν τρώει τα κρεμμύδια.

Δεν μπορεί να περπατήσει , δε μιλάει , ψιθυρίζει , τη δροσιά του μας χαρίζει.

Ή τη συναντάς σε πιάτο ή σε μάγουλο δροσάτο.

Παιχνιδιάρης αρλεκίνος πέφτει και κατρακυλά και την τύχη κυνηγά.

Κάμπος απερπάτητος και όμως με οργώνουν

Κάτω από κόκκινα μαδέρια, κάθοντ΄ άσπρα περιστέρια.

Ποιος έχει δόντια και δεν τρώει ποτέ;

Όλος ο δρόμος καίγεται και δρόμος απομένει.

Ο μικρός δεν μεγαλώνει κι΄ ο μεγάλος δεν γερνά.

Γούρνα μου πελεκητή μαρμαρένια και χυτή, που έχεις μαύρα ψάρια μέσα και γλυκό κρασί.

Τρεις – τρεις το πιάνουν και γεννά, μαύρα τα κάνει τα παιδιά, που πίσω του τ΄ αφήνει.

Πάει κι΄ έρχεται μα ποτέ δεν αλλάζει θέση.

Περνάει βουνά και θάλασσες ρωτάει κι΄ απαντάει χωρίς ποτέ του να μιλάει

Στη μέση του χωριού κρέμεται η μαργαριτού, τινάζει τα φτερά της, και φωνάζει τα παιδιά της.

Έχω μια προβατίνα, από το λαιμό τη δένω κι΄ από την ουρά τη σέρνω.

Θάλασσα χωρίς νερό, και πόλεις δίχως σπίτια.