Εγκυκλοπαιδικά

Έθιμο σύμφωνα με το οποίο ο θύτης απέκοπτε ορισμένα μέλη του θύματος (αυτιά, μύτη), τα έδενε σε μια κλωστή, τα κρεμούσε στο λαιμό του και κατόπιν περνούσε την κλωστή κάτω από την μασχάλη του.

Μέθοδος άμυνας πολλών ζώων και κυρίως εντόμων κατά των διωκτών τους. Σε περίπτωση επίθεσης εναντίον τους, τα ζώα αυτά ανορθώνονται, προβάλλουν όλα τα εξαρτήματα τους και αυξάνονται σε όγκο, σε τρόπο που να εκφοβίζουν τον διώκτη τους.

Κοσμοθεωρητικό σύστημα, που ανάγει όλα τα όντα και τα φαινόμενα στην ύλη και απορρίπτει την ύπαρξη υπεραισθητών και υπερφυσικών δυνάμεων.

Μεγάλη ιδέα για εδαφική επέκταση σε βάρος άλλων χωρών, οι κατακτητικές βλέψεις σε βάρος άλλης χώρας.

Θρησκευτική αίρεση, που ιδρύθηκε το 1729 από τον Άγγλο θεολόγο και κληρικό Ιωάν. Ουέσλεϋ και τον αδερφό του Κάρολο. Οι οπαδοί τους ονομάστηκαν ειρωνικά μεθοδιστές και το κήρυγμα τους προκάλεσε τεράστια θρησκευτική αφύπνιση (μεθοδισμός). Η αίρεση αυτή χαρακτηρίζεται από μεγάλη …

Θεωρία που αναφέρεται στον τρόπο μετάβασης των κληρονομικών χαρακτηριστικών και βασίζεται πάνω στις θεμελιώδεις αρχές της κληρονομικότητας, που ανακάλυψε ο Μέντελ, ο οποίος καθόρισε τους αριθμητικούς νόμους της κληρονομικότητας (διάσπασης) των αντίθετων γνωρισμάτων στις διασταυρώσεις (3 προς 1). Ο μεντελισμός …

Η μεταφυσική θεωρία, που υποστηρίζει ότι το πνεύμα, η ψυχή είναι αυτό που πραγματικά υπάρχει και αποτελεί την ουσία του κόσμου, ενώ τα υλικά αντικείμενα είναι παραστάσεις, εκδηλώσεις του πνεύματος.

Τάση που εμφανίστηκε μέσα στο ρώσικο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα το 1903 στο 2ο συνέδριο στις Βρυξέλλες και Λονδίνο, η οποία, σε αντίθεση με την πλειοψηφία (μπολσεβικισμό), υποστήριξε ότι, για να θεωρείται κανείς μέλος του κόμματος, δεν ήταν να παίρνει προσωπικά μέρος …

Η πίστη στο Μεσσία. Το να περιμένει ένας λαός την από τα δεινά λύτρωση του από κάποιον ισχυρό (πολιτικό ή στρατιωτικό).

Η αίρεση των Μανδέων, ιουδαιογνωστικής προέλευσης, που υφίσταται ως σήμερα σποραδικά στο Νότιο Ιράκ και στις περιοχές Τίγρη και Ευφράτη. Ο μανδεϊσμός αρνείται ως προφήτες τους Αβραάμ, Μωυσή και Χριστό και παρουσιάζει δυαρχία στη διδασκαλία του.

Καλλιτεχνικό ρεύμα, που επικράτησε, κυρίως, στην Ιταλία του 16ου και 17ου αιώνα. Ο μανιερισμός είναι πολύ εκλεπτυσμένη μορφή τέχνης, που προτιμά το παράδοξο και το ιδιότροπο και φτάνει ως την επιτήδευση και την παραδοξολογία.

Δυαρχική θρησκεία, που ιδρύθηκε από το Μάνη, Ιρανό θρησκευτικό αρχηγό της αίρεσης των Μανιχαίων (216-277) , Ο Μάνης διακήρυξε ότι οι γραφές των άλλων θρησκειών (ζωροαστρισμού, βουδισμού, γνωστικισμού, χριστιανισμού) ενσωματώνονται εκλεκτικά στις δικές του. Πίστευε δε πως τελευταίος εκπρόσωπος του …

Η τάση των σοσιαλεπαναστατών, μετά την επανάσταση που εκδηλώθηκε το 1905 στο Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ρωσίας, κατά την οποία τάχθηκαν με την άποψη για συνέχιση κι ένταση των τρομοκρατικών μεθόδων.

Το κίνημα, μέσα στο κομμουνιστικό στρατόπεδο, που ως αφετηρία έχει τη ρήξη του Μάο-Τσε-τουνγκ με το Νικήτα Χρουστσόφ, μετά το 20ο συνέδριο του Κ.Κ. της ΕΣΣΔ, το 1956 στη Μόσχα, κατά το οποίο επικρίθηκε αποφασιστικά η προσωπολατρία του Ι. Στάλιν.

Το θεοσοφικό σύστημα του Μαρτινέθ Πασκουάλις (1727-1779), αιρεσιάρχη Πορτογάλου εβραϊκής καταγωγής, που το εμπνεύστηκε από την εβραϊκή καβάλα. Αυτός και οι μαθητές του πρέσβευαν ένα μυστικισμό πανθεϊσμό, σύμφωνα με τον οποίο το σύμπαν ήταν ιεραρχία του λαϊκού στρώματος των μυστικιστών, …

Το πολιτικό σύστημα του Μακιαβέλλι. Η ανέντιμη πολιτική.