Εγκυκλοπαιδικά

Δυο νότες αν ενώσεις , στην αρχή και στο τέλος αν του βάλεις μια συλλαβή , το όσπριο αμέσως θα φανεί.

Κρυώνουν το καλοκαίρι και πράσινα φορούν παλτά . Μα μόλις πιάσει ο χειμώνας , μένουν γυμνά και τρώγονται ζεστά

Η πλάτη της είναι ξύλινη και η κοιλιά της έχει τρίχες.

Βλέπω θάλασσα χωρίς κύμα. Βλέπω βουνά μα δεν έχουν ύψωμα. Βλέπω χωριά μα τα σπίτια δεν έχουν ύψος.

Πάνω ταβάς, κάτω ταβάς, και στη μέσ΄ ο μπακλαβάς.

Από έξω γυαλί, από μέσα μαλλί κι΄ από μέσα απ΄ το μαλλί μια μπουκιά καλή.

Μ΄ ένα πιάτο μέλι, όλος ο κόσμος χορταίνει.

Στο τραπέζι επάνω μπαίνω . κόβομαι , μοιράζομαι κι όμως δεν τρώγομαι.

Μπορεί να είμαι μεγάλος μα και μικρός . Για μένα πολλοί θέλουν να μάθουν χωρίς εγώ να το ζητώ, αφού ούτε ακούω , ούτε μιλώ.

Μπορεί αν είμαι επικίνδυνο , ταυτόχρονα όμως και χρήσιμο . Χωρίς εμένα δεν μπορείς , ούτε το μήλο σε δυο κομμάτια αν θέλεις να γευτείς.

Τα βέλη που μας ρίχνει δεν μας τρυπάνε , γιατί όπου πέσουν σπάνε

Είναι ένα γράμμα , αλλά ζεσταίνει και την πλάτη του τσοπάνη.

Ψηλόλιγνοι είναι χορευτές , κοκκινομύτες ότι θες , χορεύουν πάνω στο χαρτί , δίνουν ζωή στο καθετί

Σαν γεμίσει με νερό το λουλούδι ζωντανεύει, πολύ εύκολα όμως σπάει κι η γιαγιά μας αγριεύει.

Νιάου νιάου στα κεραμίδια και δεν τρώει τα κρεμμύδια.

Δεν μπορεί να περπατήσει , δε μιλάει , ψιθυρίζει , τη δροσιά του μας χαρίζει.