Η μίμηση του συνθετικού ύφους του Ανακρέοντα . Ο ανακρεοντισμός δεν είναι ποιητικό είδος , αλλά τρόπος σύνθεσης και ύφους ποιημάτων , που γράφονται με βάση τη φιλοσοφία του Ανακρέοντα .
Συνέχεια »Η ΕΛΙΑ
Πράσινα είναι τα νιάτα μου μαύρα τα γηρατειά μου χαροκοπιά η θλίψη μου τροφή τα δάκρυά μου.
Συνέχεια »Ο ΒΑΤΡΑΧΟΣ
Τι γεννιέται με ουρά και χωρίς πόδια και πεθαίνει με πόδια και χωρίς ουρά;
Συνέχεια »Η ΓΑΤΑ
Γριά δεν είναι καμπούρα έχει . Άντρας δεν είναι μουστάκι έχει. Στο παράθυρο κάθεται κι όλο βλέπει.
Συνέχεια »Η ΧΕΛΩΝΑ
Ουρανός και γη κασέλα και στη μέση περιστέρα .
Συνέχεια »Ο ΑΕΡΑΣ
Περνώ από τον ήλιο προς, αλλά σκιά δεν αφήνω.
Συνέχεια »ΤΟ ΤΣΟΥΒΑΛΙ
Αδειανό δε στέκεται γεμάτο δε λυγίζει.
Συνέχεια »Η ΠΟΡΤΑ
Πάει και έρχεται, μα ποτέ δεν αλλάζει θέση.
Συνέχεια »Ο ΗΛΙΟΣ
Όλοι σας με αγαπάτε, μα κατάματα δε με κοιτάτε.
Συνέχεια »Ο ΔΡΟΜΟΣ
Μπορεί να είμαι μεγάλος αλλά και μικρός! Για μένα πολλοί θέλουν να μάθουν χωρίς εγώ να το ζητώ! Αφού ούτε ακούω ούτε μιλώ!
Συνέχεια »ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Τι είναι μπροστά μας αλλά δεν το βλέπουμε;
Συνέχεια »ΔΙΑΛΟΓΟ
Τι κάνουν δυο άλογα;
Συνέχεια »Ο ΗΛΙΟΣ , Η ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΣΤΡΑ
Όταν φύγει ο αφέντης κι απομένει η κυρά τα λυχνάρια ένα , ένα μας ανάβει με χαρά.
Συνέχεια »ΛΕΩΝ-ΙΔΑΣ
Πως λέγεται αυτός που είδε το λιοντάρι;
Συνέχεια »ΚΟΥΒΑΡΙ ΜΕ ΚΛΩΣΤΗ
Στρογγυλό σαν αυγό μακρύ σαν δρόμο.
Συνέχεια »ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ
Πράσινο σπιτάκι, κόκκινα παραθυράκια, μέσα κατοικούνε μαύρα ανθρωπάκια.
Συνέχεια »