Ιστορία

Ο Όλυμπος κι ο Κίσαβος, τα δυό βουνά μαλώνουν, το ποιό να ρίξει τη βροχή, το ποιό να ρίξει χιόνι. Ο Κίσαβος ρίχνει βροχή κι ο Ολυμπος το χιόνι.Γυρίζει τότ’ ο Ολυμπος και λέγει του Κισάβου:«Μη με μαλώνεις, Κίσαβε, μπρε …

Ένα τραγούδι θα σας πω για το Λεβέντη, τον ασπρομάλλη μας, το Γέρο του Μοριά και βάλτε, αδέλφια μας, για να στηθεί το γλέντι τριπολιτσιώτικο κρασί και ψησταριά. Γεια και χαρά σας, Μοραΐτες αδελφοί κι εσείς κοπέλες, γεια σας. Τη …

Εσείς, βουνά, βουνά ψηλά, βουνά με τα δασιά κλαριά σας Και πύργε της- ρε της ΚαστάνιτσαςΚαι πύργε της- ρε της Καστάνιτσας, όπου βαστάτε κλέφτεςΤους κλέφτες τί- ρε τι τους κάνατε;Τους κλέφτες τί- ρε τί τους κάνατε τους Κολοκοτρωναίους;Όπου φοράν, φοράν …

Ας μη βρέξει ποτέτο σύννεφον, και ο άνεμοςσκληρός ας μη σκορπίσειτο χώμα το μακάριονπου σας σκεπάζει. Ας το δροσίση πάντοτεμε τ’ αργυρά της δάκρυαη ροδόπεπλος κόρηκαι αυτού ας ξεφυτρώνουναιώνια τ’ άνθη. Ω γνήσια της Ελλάδοςτέκνα ψυχαί που επέσατεεις τον αγώνα …

Για την Πατρίδα όλοι νά ’χωμεν μιά καρδιά.

Ολον το έθνος αδικείται, όταν αδικείται ένας μόνος πολίτης.

Κ’ η αναρχία ομοιάζει την σκλαβιά.

“Εσείς χελιδονάκια μου, που πάτε στον αέρα δώστε μαντάτα στο βοριά σ’ όλα τα βιλαέτια, πάτησαν τη Μονεμβασιά, σε πέντε-δέκα μέρες θα ‘ρθουν τα τσακωνόπουλα κι ο καπετάν Γεωργάκης να δεις πραστιώτικο σπαθί, τσακώνικο ντουφέκι”.

Πήραν τα κάστρα, πήραν τα πήραν και τα ντερβένια, πήραν και την Τριπολιτσά, την ξακουσμένη χώρα. Κλαίουν τ’ αχούρια γι’ άλογα και τα τζαμιά γι’ αγάδες, κλαίουν στους δρόμους Τούρκισσες, κλαίουν εμιροπούλες,κλαίει και μια χανούμισα το δόλιο τον Κιαμίλη.«Αχ, που …

Μαύρη, μωρέ, πικρή ζωή που κάνουμεΜαύρη ζωή που κάνουμε εμείς οι μαύροι κλέφτες, εμείςοι μαύροι κλέφτεςΠοτέ, μωρέ, ποτέ μας δεν αλλάζουμε, ποτέ μας δεν αλλάζουμεκαι δεν ασπροφορούμεΌλη, μωρέ, όλη μερούλα πόλεμοΌλη μερούλα πόλεμο το βράδυ καραούλι, το βράδυ καραούλιΚοντά, μωρέ, …

Απ’ έξω μαυροφόρ’ απελπισιά,πικρής σκλαβιάς χειροπιαστό σκοτάδι,και μέσα στη θολόκτιστη εκκλησιά,στην εκκλησιά, που παίρνει κάθε βράδυτην όψη του σχολειού,το φοβισμένο φως του καντηλιούτρεμάμενο τα ονείρατα αναδεύει,και γύρω τα σκλαβόπουλα μαζεύει. Εκεί καταδιωγμένη κατοικείτου σκλάβου η αλυσόδετη πατρίδα,βραχνά ο παπάς, ο …

Καιρός είν’ της Πατρίδος ν’ ακούστε τη λαλιά.

Κανένας δεν έχει το δίκαιον να στοχάζεται τον εαυτόν του απαραβίαστον περισσότερον από τους άλλους.

Στην γνώμη των τυράννων να μην ελθώ ποτέ, μήτε να τους δουλεύω, μήτε να πλανηθώ. Εις τα ταξίματά τους, για να παραδοθώ.

Αφήνω γεια στις όμορφες και γεια στις μαυρομάτεςκαι γω θα πάω στα Γιάννενα, στου μπέη στα σαράγια.Γεια σου χαρά σου μπέη μου! Καλώς τηνε την Βλάχα.Εγώ είμαι η Βλάχα η όμορφη, η Βλάχα η παινεμένη,πωχω τα χίλια πρόβατα τα πεντακόσια …

Πετρόμπεης καθότανε ψηλά στο Πετροβούνικι εσφούγγιζε τα μάτια του μ’ ένα χρυσό μαντίλι. «Τι έχεις, Μπέη, που χλίβεσαι και χύνεις μαύρα δάκρυα;» «Σα μ’ ερωτάς, Κυριάκαινα, και θέλεις για να μάθεις,απόψε μου ‘ρθαν γράμματα από το Μεσολόγγι. Τον Κυριακούλη σκότωσαν, …