Ελληνικό Λεξικό

Ερίφης : ο πονηρός άνθρωπος, που με υπολογισμούς προσπαθεί να ξεπεράσει τους υπόλοιπους.

Επιπεφυκώς : ο λεπτός διαφανής βλεννογόνος που σκεπάζει την εσωτερική επιφάνεια των βλεφάρων και την εξωτερική επιφάνεια του οφθαλμικού βολβού.

Έρμα : το συνολικό βάρος που προστίθεται σε σκάφος, για να ρυθμίζει την ισορροπία του.

Επιπολάζω : πλέω πάνω στην επιφάνεια υγρού, επιπλέω.

Ερπύστρια : καθεμιά από τις δύο συνεχείς, αρθρωτές, εύκαμπτες και εξαιρετικά ανθεκτικές αλυσίδες ή ταινίες, που περνούν πάνω από τους τροχούς, συνήθως στρατιωτικού άρματος, επιτρέποντας την κίνηση του σε ανώμαλα εδάφη.

Έπαρμα : οτιδήποτε εξέχει από μια επιφάνεια, ύψωμα.

Επαφίεμαι : εμπιστεύομαι τον εαυτό μου ή υπόθεση μου στην κρίση ή τη διάθεση (κάποιου).

Επαχθής : αυτός που επιβαρύνει, ο δυσβάστακτος.

Επείσακτος : αυτός που προέρχεται από έξω, από άλλη χώρα.

Επέκεινα : πέρα από ορισμένο τόπο, χρόνο, ποσό.

Έπηλυς : αυτός που ήρθε από άλλη χώρα, αλλοδαπός.

Επιδιδυμίδα : επιμήκης σχηματισμός που περιβάλλει από πάνω και πίσω καθέναν από τους όρχεις και στον οποίο αποθηκεύεται το σπέρμα μέχρι την έξοδο του από το πέος.

Επιζωοτία : λοιμώδης ή παρασιτική ασθένεια, που προσβάλλει συγχρόνως μεγάλο αριθμό κατοικίδιων ζώων και ορίζεται ως τέτοια από το νόμο.

Επικουρία : η παροχή ενισχύσεως, βοήθειας.

Εξωνημένος : εξαγορασμένος, αυτός που με την υπόσχεση ή τη λήψη ανταλλαγμάτων δεν ενεργεί νόμιμα ή ηθικά.

Επίμεμπτος : αυτός που είναι άξιος κατακρίσεως.