Ελληνικό Λεξικό

Διβάνι : η αίθουσα συνενδριάσεων της κυβέρνησης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Διατιμώ : προκαθορίζω το ανώτερο όριο (τιμής ή αμοιβής).

Διβολίζω : οργώνω για δεύτερη φορά, για να καταστραφούν τα ζιζάνια.

Διατομή : η κοπή, η διαίρεση σε δύο μέλη.

Διατονικός : αυτός που σχετίζεται με μείζονα ή ελάσσονα μουσική κλίμακα, που αποτελείται από πέντε μουσικούς τόνους και δύο ημιτόνια.

Διάτονος : αυτός που οποίου η έκταση φθάνει από τη μία μεριά στην άλλη.

Διάτορος : αυτός που είναι τρυπημένος πέρα ως πέρα.

Διατρανώνω : εξωτερικεύω με κατηγορηματικό τρόπο.

Διατρίβω : περνώ το χρόνο μου συγκεκριμένο χώρο.

Διαφαίνομαι : διακρίνομαι αμυδρά, όχι πλήρως, μόλις που φαίνομαι.

Το αρχαιοπρεπές μακαριστός κατά κυριολεξίαν σημαίνει αυτός που θεωρείται καλότυχος και ευλογημένος, χρησιμοποιείται για αποθανόντες ιερωμένους πχ “Ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος” . Για τους μη ιερωμένους χρησιμοποιείται το μακαρίτης, που με τον θάνατό του γλύτωσε από τα βάσανα της ζωής. Επίσης συχωρεμένος, …

Διάτα : η διαταγή

Διαρρηγνύω : δημιουργώ ρήγμα σε συμπαγή επιφάνεια , σχίζω βίαια , ανοίγω βίαια , παραβιάζω κλειστό χώρο

Διάταγμα : (γενικά ) έγγραφη εντολή από υψηλά ιστάμενη αρχή

Διαρρήδην : χωρίς περιστροφές ή υπεκφυγές

Διάτανος : ο διάβολος