Ελληνικό Λεξικό

Έπαρμα : οτιδήποτε εξέχει από μια επιφάνεια, ύψωμα.

Επαφίεμαι : εμπιστεύομαι τον εαυτό μου ή υπόθεση μου στην κρίση ή τη διάθεση (κάποιου).

Επαχθής : αυτός που επιβαρύνει, ο δυσβάστακτος.

Επείσακτος : αυτός που προέρχεται από έξω, από άλλη χώρα.

Επέκεινα : πέρα από ορισμένο τόπο, χρόνο, ποσό.

Έπηλυς : αυτός που ήρθε από άλλη χώρα, αλλοδαπός.

Επιδιδυμίδα : επιμήκης σχηματισμός που περιβάλλει από πάνω και πίσω καθέναν από τους όρχεις και στον οποίο αποθηκεύεται το σπέρμα μέχρι την έξοδο του από το πέος.

Επιζωοτία : λοιμώδης ή παρασιτική ασθένεια, που προσβάλλει συγχρόνως μεγάλο αριθμό κατοικίδιων ζώων και ορίζεται ως τέτοια από το νόμο.

Ενδιαίτημα : η κατοικία, ο τόπος στον οποίο κατοικεί κανείς.

Εξυφαίνω : μηχανεύομαι (κάτι κακό), σχεδιάζω με δόλιο και ύπουλο τρόπο.

Ενδότατος : απολύτως εσωτερικός.

Ενέχω : φέρω ή κρύβω (κάτι) μέσα μου.

Ενθάδε : σε αυτό εδώ το μέρος.

Ενιαύσιος : αυτός που έχει ζωή ή διάρκεια ενός έτους.

Ενιαχού : σε μερικούς τόπους, σε μερικά μέρη.

Ενόντα : όσα διατίθενται στη δεδομένη στιγμή.