Ελληνικό Λεξικό

Δεκάκις: δέκα φορές.

Δεκαρολογώ: χρηματίζομαι με αναξιοπρεπή και ανέντιμο τρόπο

Δεκάτη: το ένα δέκατο εισοδήματος, παραγωγής, προϊόντων ή άλλων αγαθών.

Δεκοχτούρα: αγριοπερίστερο με χαρακτηριστική κραυγή, που ακούγεται σαν <δεκοχτώ>. Επίσης δεκαοχτούρα.

Δελφίνος: ηγεμόνας παλαιάς γαλλικής επαρχίας, ο διάδοχος του γαλλικού θρόνου.

Δεντρογαλιά: διάφορα μικρά φίδια χωρίς δηλητήριο, που αναρριχώνται στα δέντρα

Δασονομείο :η τοπική δασική αρχή που ελέγχει την εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας και υπάγεται υπηρεσιακώς στο δασαρχείο.

Δεντρώνω: φυτεύω δέντρα, καλύπτω με δέντρα (μια περιοχή).

Δάγκειος : μεταδοτική ασθένεια , κύρια συμπτώματα της οποίας είναι ο υψηλός πυρετός και τα εξανθήματα.

Δαδί: το εύφλεκτο κομμάτι από δέντρο που έχει ρητίνη , το οποίο χρησιμεύει κυρίως ως προσάναμμα .

Δαδούχος: αυτός που κρατά (φέρει ) δάδα.

Δαήμων : αυτός που έχει γνώσεις και πείρα , ο ειδήμων.

Δαιδαλώδης: αυτός που είναι περίπλοκος

Δαιμονόληπτος: αυτός που έχει καταληφθεί από δαιμόνιο.

Δαιμονομανής :αυτός που είναι προσκολλημένος στη λατρεία του δαιμόνου

Δαμάλα :νεαρή και μεγαλόσωμη αγελάδα