Ελληνικό Λεξικό

Βρυγμός : το τρίξιμο των δοντιών .

Βούζουνας : σπυρί με πύον .

Βούκεντρο : μακρύ , ξύλινο ραβδί με σιδερένια αιχμή στο ένα άκρο , που χρησιμοποιούσαν για να κεντρίζονται τα βόδια , ώστε να προχωρούν γρηγορότερα κατά το όργωμα

Βουκόλος : αυτός που οδηγεί τα ζώα και ιδιαίτερα τα βόδια στη βοσκή

Βουλγκάτα : η λατινική μετάφραση της Αγίας Γραφής , που έγινε κυρίως από τον Άγ. Ιερώνυμο στα τέλη του 4ου αιώνα και υιοθετήθηκε από τη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία

Βουλεβάρτο : πλατιά και δενδροφυτευμένη λεωφόρος αστικού κέντρου , κατάλληλη για περιπάτους . Επίσης είναι ένα είδος θεάτρου με ψυχαγωγικό χαρακτήρα , το οποίο απευθύνεται στο ευρύ κοινό

Βουλιμία : αίσθημα εντονότατης πείνας που απαιτεί άμεση ικανοποίηση . Είναι η ακατάσχετη πείνα που οφείλεται σε ψυχοπαθολογικά αίτια

Βουλκανισμός : ειδική επεξεργασία του καουτσούκ με θείο , που αποσκοπεί στη βελτίωση των φυσικών και μηχανικών ιδιοτήτων του

Βουρκονέρι : νερό από βάλτο και γενικότερα βρόμικο , λασπωμένο νερό

Βουρλίζω : τρελαίνω , φέρνω κάποιον σε κατάσταση τρέλας ή απελπισίας

Βουστάσιο : στάβλος βοοειδών

Βουτσάς : ο βαρελάς

Βουτσί : το βαρέλι

Βόστρυχος: η μπούκλα

Βραγιά : τμήμα κήπου φυτεμένου με άνθη ή λαχανικά , το οποίο περιβάλλεται από ποτιστικό αυλάκι

Βότρυς : η διάταξη που σχηματίζουν οι καρποί του αμπελιού , οι οποίοι συγκεντρώνονται γύρω από κύριο άξονα .