Ελληνικό Λεξικό

Βούβα : ( επιφώνημα ) στάματα να μιλάς , σιωπή

Βραδυφλεγής : αυτός που έχει αργό ρυθμό αναφλέξεως.

Βουβώνας : τμήμα του σώματος ανάμεσα στους άνω μηρούς και τα γεννητικά όργανα , η κοιλότητα που σχηματίζεται μεταξύ του ανωτέρου τμήματος των ποδιών και της κοιλιάς

Βράκτιο : καθένα από τα μικρά φύλλα που βρίσκονται στη βάση άνθους ή ανθοταξίας για την προστασία του νεαρού άνθους και τα οποία συχνά λειτουργούν και ως πέταλα .

Βούζουνας : σπυρί με πύον .

Βογιάρος : το μέλος της ρωσικής φεουδαρχικής αριστοκρατίας μέχρι την εποχή του τσάρου Πέτρου Α΄.

Βογόμιλος : ο οπαδός χριστιανικής δυαρχικής αίρεσης που διαδόθηκε από την περιοχή της Βουλγαρίας στον σλαβικό κόσμο της Βαλκανικής κατά τον 10ο και 11ο αιώνα , απέρριπτε την εκκλησιαστική πρακτική και τα μυστήρια και κήρυσσε την ανυπακοή σε κάθε μορφή …

Βοεδόβας : ο στρατιωτικός διοικητής ή πολιτικός αξιωματούχος σλαβικών λαών . Γενικότερα , ο ανώτερος διοικητικός υπάλληλος

Βοερός : αυτός που παράγει ή εκπέμπει δυνατή βοή , γεμάτος θόρυβο

Βοϊδολάτης κ. βοηλάτης : αυτός που οδηγεί τα βόδια κατά το όργωμα

Βολίζω : εξετάζω το βάθος ( θάλασσας ) ή και τη σύσταση του βυθού της με τη βοήθεια βολίδας

Βολπλανέ : τρόπος πτήσεως με πλάγια – καθοδική φορά

Βλακέντιος : ο βλάκας , ο πολύ ανόητος .

Βόμβος : συνεχής ήχος σε χαμηλή κλίμακα που είναι βαρύς και υπόκωφος , όπως αυτός που παράγεται από ορισμένα έντομα όταν πετούν

Βλάμης : ο αδελφοποιτός , αυτός που χαρακτηρίζεται από γενναιότητα , που δείχνει λεβεντιά

Βομβύκιο : το περίβλημα της προνύμφης σε ορισμένα είδη εντόμων . Το κουκούλι του μεταξοσκώληκα