Ελληνικό Λεξικό

Βάραθρο : το βαθύ και απόκρημνο χάσμα της γης .

Αψύς : αυτός που είναι τσουχτερός στη γεύση . Αυτός που οργίζεται πολύ εύκολα .

Βαραθρώνω : σπρώχνω ( κάποιον ) ώστε να πέσει σε βάραθρο . Μεταφορικά , καταστρέφω.

Αωρος : αυτός που γίνεται πριν από τον καθορισμένο χρόνο . Για τους καρπούς , αυτός που δεν έχει ωριμάσει ακόμα .

Βαρβαριστί : (επίρρημα) σε ξένη γλώσσα : του απάντησε βαρβαριστί . Με τρόπο που παραβιάζει τους γραμματικούς κανόνες ή την αισθητική της γλώσσας .

Αωτος : αυτός που δεν έχει αφτιά . Το αγγείο που δεν έχει λαβές .

Βαβούλι : το άνθος του βαμβακιού και γενικότερα το περίβλημα του καρπού .

Βαγαπόντης : ο αλήτης , ο άνθρωπος του περιθωρίου . Αυτός που ζει με μικροαπάτες , μικροαπατεώνας .

Βαγενάς : αυτός που κατασκευάζει βαγένια , βαρέλια . Ο βαρελάς .

Βαγένι : το βαρέλι .

Βάγια (η) : η γυναίκα που φροντίζει και μεγαλώνει τα παιδιά , η νταντά , η παραμάννα . Γενικότερα , η υπηρέτρια .

Βαθμονομώ : διαιρώ κατά βαθμούς την κλίμακα (οργάνου μετρήσεως ).

Βαθύνους : αυτός που σκέπτεται εις βάθος , με τρόπο διεισδυτικό και στοχαστικό.

Βαθύσκιος : αυτός που έχει πυκνή , παχιά σκιά.

Βακέτα : το κατεργασμένο δέρμα μοσχαριού .

Βακτριανή : η ασιατική καμήλα , βασικό χαρακτηριστικό της οποίας είναι ότι φέρει δύο ύβους ( καμπούρες ) .