Ελληνικό Λεξικό

Αρραγής : αυτός που χαρακτηρίζεται από σταθερότητα , από αδιάσπαστη ενότητα .

Αθυρματοποιία : η κατασκευή παιχνιδιών .

Αθωνικός : ο αναφερόμενος στον Αθω (Αγιο Όρος) ο προερχόμενος από τον Αθω .

Αθωνίτης : ο προερχόμενος από τον Αθω, αυτός που διαμένει στον Αθω (π.χ. αθωνίτης μοναχός) , αυτός που βρίσκεται στον Αθω (π.χ. αθωνίτις μονή) .

Αίγειρος : είδος λεύκας, λεύκη η μέλαινα .

Αιθρίασμα :η αποκατάσταση αιθρίας, το ξάνοιγμα του ουρανού, ξαστέρωμα .

Αιμωδία ή αιμωδίαση :μούδιασμα .

Αινώ :εξυμνώ, επιδοκιμάζω, επαινώ .

Αιπόλος : ο γιδοβοσκός .

Αισχυντηλός : ντροπαλός, συνεσταλμένος .

Ακαπλάντιστος : ο χωρίς εξωτερικό κάλυμμα (από ύφασμα, ξύλο ή μέταλλο) (π.χ. πάπλωμα ακαπλάντιστο / ακαπλάντιστο βιβλίο) το άδετο .

Αετιδεύς: νεοσσός του αετού, αετόπουλο .

Αζουρίτης : ορυκτό του χαλκού με βαθύ μπλε χρώμα .

Αζωικός : ο χωρίς ίχνος ζωής , ο χωρίς ζωικά απολιθώματα .

Αθήρωμα : εναπόθεση λιποειδών ουσιών στον εσωτερικό χιτώνα των αρτηριών .

Αθυμος : ο χωρίς καλή διάθεση,ο κακόκεφος .