Ελληνικό Λεξικό

Ακρομόλιο : το άκρο του μόλου ή του κυματοθράυστη , που βρίσκεται προς τη μεριά της ανοιχτής θάλασσας .

Αλεξήλιο :η ομπρέλα .

Ακρον άωτον : το πλέον ακραίο σημείο , το υπέρτατο όριο ( πράγματος , καταστάσεως κλπ.).

Ακροποδητί : στα νύχια των ποδιών , ώστε να μην προκαλείται θόρυβος .

Ακηδής : αυτός που δεν έχει φροντίδες και μέριμνες . Αυτός που δεν φροντίζει , δεν δείχνει ενδιαφέρον .

Ακηδία : η έλλειψη φροντίδας και ενδιαφέροντος .

Ακκίζομαι : προσποιούμαι πως δεν θέλω κάτι , ενώ το θέλω . Είμαι υπερήφανος για κάτι δικό μου και το δείχνω με τη συμπεριφορά μου .

Άκληρος: αυτός που δεν έχει κληρονόμους . Αυτός που δεν κατάφερε να αποκτήσει παιδί .

Ακληδώνιστος: αυτός που δεν κλυδωνίζεται , που δεν ταράζεται από τα κύματα της θάλασσας .

Η κόκκινη χρωματιστή ανταύγεια μαλλιών , που πλησιάζει το καστανό .

Ακοσμία : η απρεπής και ανάρμοστη συμπεριφορά .

Ακαίρως :ανεπίκαιρα , σε ακατάλληλο χρόνο .

Ακοστάρω : πλευρίζω στην παραλία , την αποβάθρα ή σε άλλο πλοίο ( για πλοία και βάρκες ).

Ευκαίρως – ακαίρως :πάει δεν πάει , πρέπει δεν πρέπει .

Ακουάριουμ : το ενυδρείο .

Ακανθόχοιρος : ο σκαντζόχοιρος .