Ελληνικό Λεξικό

Εκβραχισμός : η απόσπαση και απομάκρυνση ή σύνθλιψη και διάλυση των βράχων.

Ειρωνεία : η χρήση του λόγου κατά τέτοιον τρόπο, ώστε το αποδιδόμενο νόημα να αντιτίθεται στο κυριολεκτικό.

Εκγλύφανο : περιστροφικό κοπτικό εξάρτημα από χάλυβα με ενσωματωμένη  πρόσθετη οδόντωση, που σχηματίζει κοπτικές ακμές συμμετρικά γύρω από τον άξονα περιστροφής του και χρησιμοποιείται στην κατεργασία επιφανειών.

Εισδοχή : η αποδοχή (μέλου) ως ισοτίμου, η ένταξη του και η αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων ή υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτήν.

Εκδέρω : αφαιρώ το δέρμα ή το φλοιό.

Εισέτι : ακόμη, μέχρι τώρα.

Έκδηλος : ολοφάνερος, ξεκάθαρος.

Εισιτήριος : αυτός με τον οποίο πιστοποιείται η ικανότητα ή αναγνωρίζεται η δυνατότητα εισόδου, εισαγωγής.

Εκδορά : το γδάρσιμο του δέρματος των ζώων για ποικίλες χρήσεις.

Εισορμώ : εισέρχομαι ξαφνικά με επιθετική διάθεση.

Εισπλέω : εισέρχομαι σε λιμάνι (για σκάφη).

Εισρόφηση : η διείσδυση υγρών ή στερεών ουσιών στις αναπνευστικές οδούς, κυρίως όταν δεν λειτουργούν τα λαρυγγικά αντανακλαστικά ή λόγω απότομης εισπνής.

Εικονοκλαστικός : ο εικονομαχικός, αυτός που σχετίζεται με την εικονομαχία.

Εικοτολογία : η αυθαίρετη διατύπωση εκδοχών και συμπερασμάτων, η διερεύνηση μέσω υποθέσεων και η συζήτηση χωρίς αποδείξεις.

Εικότως : κατά λογικό και εύλογο τρόπο.

Ειλημμένος : αυτός που έχει ληφθεί.