Λεξικό – Γλωσσάρια

Δυσκρασία : η κακή κράση του οργανισμού, η καχεξία.

Δύσληπτος : (τροφή) που λαμβάνεται από το στόμα με δυσκολία.

Δυσμάς : στα δυτικά, προς τη δύση.

Δυσμνησία : διαταραχή της μνήμης κατά την οποία το άτομο εμφανίζει δυσκολία να ανακαλέσει συγκεκριμένες αναμνήσεις κατά την επιθυμητή στιγμή.

Δυσειδής : αυτός που έχει άσχημη μορφή.

Δυσοίωνος : αυτός που προοιωνίζεται κακή έκβαση, που δεν αφήνει περιθώρια για θετικές εξελίξεις.

Δυσεκτασία : διαταραχή κατά τη διάνοιξη του στομίου της ουροδόχου κύστης.

Δυσπαρευνία : η παθολογική κατάσταση κατά την οποία η συνουσία είναι επώδυνη ή
δυσχερής για την γυναίκα λόγω ψυχολογικών ή οργανικών αιτιών.

Δρασκελιά : το άνοιγμα των ποδιών κατά τον βηματισμό.

Δράττομαι : αρπάζω, επωφελούμαι.

Δραχμοσυντήρητος : αυτός που συντηρείται με πενιχρούς οικονομικούς πόρους, που μπορεί να εξασφαλίσει ένα ελάχιστα ανεκτό βιοτικό επίπεδο.

Δρεπανοκύτταρο : το ερυθρό αιμοσφαίριο, του οποίου το σχήμα έχει παραμορφωθεί τόσο ώστε να μοιάζει με δρεπάνι λόγω ελαττώσεως του οξυγόνου του περιβάλλοντος του.

Δρίμες : οι δαίμονες που κατά τις λαϊκές προλήψεις κάνουν κακό στα ρούχα, στους λουόμενους, τα αμπέλια κ.ά.

Δρόγη : η ζωική ή φυτική πρώτη ύλη που χρησιμοποιείται για την παρασκευή φαρμάκων, επίσης, χαρακτηρισμός φαρμάκων.

Δρόλαπας : βροχή μαζί με σφοδρό αέρα.

Δρουγγάριος – δρουγγάρης : αξιωματούχος του στρατού, του στόλου ή της δικαιοσύνης.