Λεξικό – Γλωσσάρια

Κιφσένκ’ους (ο) = νευρικός

Κανίσια (τα) = τα δώρα που έστελναν οι καλεσμένοι στο γάμο

Κυρατζής (ο) = αγωγιάτης μεγάλων αποστάσεων

Καμάρωσιν τ’ς μασκαρέτις (έκφραση) = πέθανε, τα τίναξε

Κρέχτο (επιθ.) = δροσερό

Κουτσιαλουμένου (επιθ.) = παγωμένο, κοκαλομένο

Κανάτ’ (το) = παραθυρόφυλλο

Κάν’ καντίπουτας (επιρ.) = τίποτα

Κιπέγκ’ (το) = ξύλινος πάγκος φούρνου που αραδιάζανε τα ψωμιά, πεζούλι

Κιουτεύου (ρημ.) = λακίζω, υποχωρώ

Κριών΄ς, Κριωνάκος, Κριώναρος (ο) = αλήτης, συνήθως τα παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας που γυρνάνε στούς δρόμους

Κουταλεύου (ρημ.) = ψάχνω

Κατώφιλους (ο) = το ξύλινο κεφαλόσκαλο

Κώτιας (ανδρ. ονομα) = Κων/νος

Καρά (η) = καρυδιά

Δήλος: αυτός που φαίνεται, που διακρίνεται, που είναι ορατός.