Λεξικό – Γλωσσάρια

Εμφαίνω : προβαίνω στη δήλωση, φανερώνω.

Εναγής : αυτός που φέρει πάνω του άγος, που βαρύνεται με ανόσια πράξη και τις
συνέπειες της.

Εμαγιέ : σκεύος που η επιφάνεια του καλύπτεται από μια υαλώδη ουσία είτε για
διακοσμητικούς λόγους είτε για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας τους.

Εναγκαλισμός : η στενή και τρυφερή περίπτυξη.

Εμβαπτίζω : βυθίζω κάτι σε υγρό, ώστε να καλύπτεται πλήρως από αυτό.

Εναίσιμος : η πρωτότυπη επιστημονική πραγματεία, που επισήμως υποβάλλεται προς
έγκριση από πτυχιούχο πανεπιστημίου στα αρμόδια όργανα ή πρόσωπα του
πανεπιστημίου με σκοπό την απόκτηση διδακτορικού διπλώματος.

Έμβασμα : η εντολή μεταφοράς χρηματικών ποσών σε τραπεζικό λογαριασμό
δικαιούχου.

Ενάλιος : αυτός που βρίσκεται μέσα στη θάλασσα που ανήκει ή ζει σε αυτήν.

Εμβοή : το αίσθημα που δημιουργεί στα αφτιά ένας ήχος.

Ενασμενίζομαι : καμαρώνω για κάτι (που δεν έχω ή δεν πρέπει).

Εκφορά : η απομάκρυνση προς τα έξω.

Έκφρων : αυτός που βρίσκεται εκτός εαυτού.

Εκών : αυτός που πράττει ή παθαίνει.

Ελατόπισσα : το ρετσίνι του ελάτου, που χρησιμοποιείται στις βρογχικές παθήσεις.

Ελαύνω : θέτω σε κίνηση, οδηγώ.

Ελεεινολογώ : θεωρώ ή χαρακτηρίζω άξιο λύπησης.