Λεξικό – Γλωσσάρια

Έμεσμα : το σύνολο των ουσιών που αποβάλλονται ως εμετός.

Εμιγκρές : μετανάστης που αυτοβούλως εκπατρίζεται καταφεύγοντας σε ξένη χώρα
λόγω των διωγμών που υφίσταται στη χώρα του ή λόγω των πολιτικών συνθηκών που
επικρατούν εκεί.

Εμμελής : αυτός που διαθέτει μελωδία, που έχει αρμονική και γλυκιά μουσική.

Έμμορφος : αυτός που έχει μορφοποιηθεί, που έχει σχήμα.

Εμπάργκο : ο εμπορικός αποκλεισμός χώρας από άλλη χώρα ή χώρες, η απαγόρευση
διακινήσεως εμπορευμάτων προς και από αυτήν.

Εμπερίστατος : αυτός που είναι εξαιρετικά απασχολημένος, που έχει πολλές
φροντίδες.

Εμπέτασμα : η επικάλυψη επιφάνειας τοίχου από χαρτί, η ταπετσαρία.

Έμπλεος : αυτός που είναι γεμάτος, που συναισθάνεται κάτι σε όλη του την έκταση.

Εμποιώ : γεννώ συγκεκριμένο συναίσθημα, λειτουργώ ως ερέθισμα εντυπώσεως και
προκλήσεως συναισθηματικών αντιδράσεων.

Εμφαίνω : προβαίνω στη δήλωση, φανερώνω.

Έκρυθμος : αυτός που βρίσκεται στα πρόθυρα έκρηξης, που πρόκειται από στιγμή σε
στιγμή να ξεσπάσει.

Έλυτρο : μέρος ή σχηματισμός που περικλείεται στενά από μεμβράνη.

Εκτάδην : σε ξαπλωτή στάση, φαρδιά – πλατιά.

Εκτομίας : αυτός που έχει υποστεί ευνουχισμό.

Εκτόπλασμα : η ουσία, υποτίθεται ότι εκπέμπεται από το σώμα κάποιων “μέντιουμ”,
όταν αυτά βρίσκονται σε ύπνωση, κατά τη διάρκεια πνευματιστικής συγκέντρωσης και
από την οποία θεωρείται ότι σχηματίζονται είδωλα.

Έκφανση : κάθε εκδήλωση σε συγκεκριμένο χώρο δραστηριοτήτων.