Λεξικό – Γλωσσάρια

Έκκρουση : η αποβολή (σίγηση) φωνήεντος κατά τη συνάντηση δύο φωνηέντων μέσα στη
φράση, στο τέλος μιας λέξης και στην αρχή μιας άλλης, όπου το ισχυρό φωνήεν
αποβάλλει ασθενές ή ασθενέστερο φωνήεν.

Εκκύκλημα : σκηνικό  μηχάνημα, ξύλινο τροχοφόρο δάπεδο, πάνω στο οποίο
παρουσιάζονταν στη σκηνή τα αποτελέσματα ορισμένων πράξεων, που θεωρείτο ασεβές
να διαδραματισθούν ενώπιον των θεατών.

Εισιτήριος : αυτός με τον οποίο πιστοποιείται η ικανότητα ή αναγνωρίζεται η
δυνατότητα εισόδου, εισαγωγής.

Εκδορά : το γδάρσιμο του δέρματος των ζώων για ποικίλες χρήσεις.

Εισορμώ : εισέρχομαι ξαφνικά με επιθετική διάθεση.

Εισπλέω : εισέρχομαι σε λιμάνι (για σκάφη).

Εισρόφηση : η διείσδυση υγρών ή στερεών ουσιών στις αναπνευστικές οδούς, κυρίως
όταν δεν λειτουργούν τα λαρυγγικά αντανακλαστικά ή λόγω απότομης εισπνής.

Ειωθός : οτιδήποτε επαναλαμβάνεται κατά σταθερή συχνότητα, η συνήθεια.

Εκάστοτε : σε κάθε περίπτωση, κάθε φορά.

Εκάτερος : ο καθένας από τους δύο, ο καθένας ξεχωριστά.

Εκατέρωθεν : και από τις δύο πλευρές ξεχωριστά, και από τη μία και από την άλλη.

Εκατομβή : απώλεια μεγάλου αριθμού ζώων από βίαιο θάνατο.

Εκατονταρχία : το αξίωμα και η θητεία του εκατοντάρχου.

Εκβάλλω : ωθώ προς τα έξω, βγάζω έξω.

Εκβράζω : ωθώ προς τα έξω με την άνωση, με υπόγεια ρεύματα ή παλίρροια, βγάζω
στην ξηρά.

Εκβραχισμός : η απόσπαση και απομάκρυνση ή σύνθλιψη και διάλυση των βράχων.