Αρτζι Μπούρτζι και Λουλάς

Σύμφωνα με μία άποψη, “Αρτζιβούριον” ονόμαζαν οι Αρμένιοι την εβδομάδα του Τελώνη και Φαρισαίου, η οποία προηγείται της Μεγάλης Εβδομάδας. Όταν η εκκλησία επέτρεψε στους πιστούς να τρώνε λάδι τη συγκεκριμένη εβδομάδα, οι Αρμένιοι αρνήθηκαν να το κάνουν, γεγονός που δημιούργησε μία σχετική αναστάτωση.

Η συγκεκριμένη ερμηνεία, πάντως, δεν ερμηνεύει την προσθήκη του περίφημου λουλά. Εκτός, λοιπόν, εάν δεχθούμε ότι προστέθηκε αυθαίρετα από κάποιον κάτοχο (και χρήστη) ενός λουλά, θα πρέπει να δεχθούμε μία άλλη, περισσότερο ελληνική, εκδοχή.
Όταν ο Καποδίστριας ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας αγνόησε τα αιτήματα των Ελλήνων οπλαρχηγών, οι οποίοι ζητούσαν αποζημιώσεις και, γενικότερα, χρήματα για το προς το ζην. Η απάντηση των οπλαρχηγών, λοιπόν, ήταν: “Θα πάρουμε τα αρκεβούζια μας (τύπος όπλου της εποχής) και τον λουλά μας και
θα στρατοπεδεύσουμε έξω από το Ναύπλιο, όπου θα ληστεύουμε τους πλούσιους που θα περνούν από την περιοχή”.