Αυτός έχει λόξα

– Στα παλιότερα χρόνια, όλοι οι Έλληνες σχεδόν, φορούσαν το εθνικό μας ένδυμα, τη φουστανέλα, και πολλοί λίγοι και δακτυλοδεικτούμενοι φραγκοφορεμένοι, όπως τους έλεγαν ή οι κύριοι με τα ευρωπαϊκά. Για να γίνει όμως, μια φουστανέλα τέλεια, που να στέκεται καλά και να ανεμίζει στα πανηγύρια, και μάλιστα στις φούρλες που κάνανε οι χορευτές, έπρεπε να είναι μαστορικά φτιαγμένη και να ‘χει ορισμένες διπλές, που τις έλεγαν μάνες.
– Κάθε μάνα είχε δυο πτυχές, με το όνομα, «λόξες». Αν τώρα έλειπε καμιά «λόξα», η φουστανέλα δε στεκότανε καλά. Από δω διαμορφώθηκε η φράση που λέγανε παλιότερα: «Αν του λείπει λόξα, λίγο το κακό, μα αν του λείπει μάνα, κλάψτε τον». Το θέμα πλέον είχε μετατοπισθεί από την αισθητική της φουστανέλας, στη διανοητική επάρκεια των ανθρώπων. Οι σημερινοί το ξέρουν κάπως αλλιώτικα. Λένε; «αυτός έχει λόξα». Δηλαδή, το μυαλό του δε στέκεται καλά.