Να μου το ξουρίσεις αν…

Κατά τους Βυζαντινούς, ήταν ανδρικό στόλισμα και δείγμα τιμής το γένι και το μουστάκι. Τώρα, υπάρχουν και περίοδοι που αυτή η συνήθεια δεν ίσχυε. Έτσι σε ένα κείμενο του Γ’ αιώνα μ.Χ. διαβάζουμε “τας επί τω μυστάκι μολυνομένας τρίχας κατά την τροφήν περικαρτέον, ου ξυρώ, αγενές γαρ, αλλά ταις μαχαίρας ταις κουρικαίς”. Ένας άλλος συγγρφέας του Ε’ αιώνα, θέλοντας να ψέξει ένα νέο που ξύρισε το μουστάκι του, του λέει ότι “στερεί την όψιν του φυσικού της τιμιότητος άνθους”. Πάντως το έθιμο που επικρατούσε ήταν να μην ξυρίζουν το μουστάκι τους. Από αυτή τη συνήθεια, ερμηνεύεται και η παλιά χειρονομία των Ελλήνων, που έβαζαν τα τρία τους δάκτυλα πάνω από το δεξιό μέρος του μουστακιού τους, λέγοντες και απειλούντες : “Να μου το ξουρίσεις αν…”.