Να’ χεις τα μάτια σου δεκατέσσερα

Οι Βυζαντινοί πίστευαν ότι, ορισμένοι άνθρωποι είχαν το χάρισμα να βλέπουν όχι
μόνο με τα μάτια τους, αλλά και με άλλα μέλη του σώματος τους. Στη βυζαντινή
ιστορία αναφέρονται πολλά τέτοια άτομα, που έδιναν παραστάσεις μπροστά στους
αυτοκράτορες και στους άρχοντες της βασιλεύουσας. Για παράδειγμα ο ιστορικός
Γρηγοράς αναφέρει για κάποιον Κρονίδη από την Αντιόχεια, που έβλεπε από
δεκατέσσερα μέρη του σώματος του. Του έδεναν τα μάτια και ωστόσο μπορούσε να
διαβάσει ένα κλειστό γράμμα. Άλλοι, θέλουν να λένε ότι η έκφραση είναι κοινή και
προέρχεται από την προτροπή που κάνει κάποιος, ώστε ο άλλος να προσέξει. Και του
λέει : Να’ χεις τα μάτια σου δεκατέσσερα και του απαντάει Τέσσερα; δεκατέσσερα,
δηλαδή, ακόμα πιο πολύ θα προσέξω.