Λαική Σοφία

Από φράσεις ευαγγελικές καθώς το «υμείς όψεσθε» (εσείς θα το βρείτε) που είπε ο Πιλάτος στους Εβραίους (Ματθ. 27.24). Λέγεται με τη σημασία πως την ευθύνη και το κρίμα θα το έχει ο υπεύθυνος .

Για ένα πιάτο φακή. Ο γιος του Ισαάκ Ησαύ πούλησε στο μικρότερο αδερφό του τα πρωτοτόκια του για ένα πιάτο φακή. Λέγεται για ανταλλαγή άνιση όπου βγαίνει κανείς ζημιωμένος.

Από την Π.Δ., όπου περιγράφεται η γη της επαγγελίας, που έρεε μέλι και γάλα και υπήρχαν όλα τ’ αγαθά. Λέγεται στην περίσταση όπου δύο άνθρωποι ξαναφίλιωσαν και τα έχουν καλά.

Ήταν για τους Εβραίους η εύφορη και πλούσια Χαναάν, που τους είχε υποσχεθεί ο Θεός. Λέγεται για κάθε τόπο πολύ ευτυχισμένο.

Συχνή φράση στο Ευαγγέλιο. Λέγεται για πράγματα πολύ μακρινά, περασμένα πια.

Από την παραβολή του Ασώτου, λέγεται με την ίδια σημασία, είτε για κάποιον που άφησε το σωστό δρόμο, είτε για εκείνον που ξαναγύρισε στον ίσιο.

Στην παραβολή του Ασώτου λέγεται πως για να γιορταστεί ο γυρισμός του χαμένου γιου, προστάζει ο πατέρας να σφαχτεί το καλοθρεμμένο σπιτικό μοσχάρι. Λέγεται για έναν εορτασμό και έκτακτο πανηγυρισμό που κάνουμε για να περιποιηθούμε κάποιον.

Κατά το Ευαγγέλιο «ο Ιούδας λαβών την σπείραν και εκ των αρχιερέων και Φαρισαίων υπηρέτας» πήγε να πιάσει τον Ιησού «μετά φανών και λαμπάδων και όπλων» (Ιω. 18.3). Λέγεται η φράση για γιορτάσιμη συνοδεία.

“Οι Έλληνες είναι πάντα παιδιά.” Ένας Αιγύπτιος είπε στο Σόλωνα κατά τον Πλάτωνα: «Ώ Σόλων Σόλων, Έλληνες αεί παίδες εστε, γέρων δε Έλλην ουκ έστιν» και συνέχισε, όταν ο Σόλωνας δεν καλοκατάλαβε: «Νέοι εστέ τας ψυχάς πάντες. Ουδεμία γαρ εν …

Βάρβαρος σήμαινε αρχικά εκείνον που μιλούσε γλώσσα τραχιά και ακατανόητη. Έπειτα, όταν οι Έλληνες ένιωσαν βαθύτερα τα κοινά «ομότροπα» στοιχεία που τους ένωναν σαν έθνος, λέγοντας βαρβάρους εννοούσαν όλους τους λαούς που δεν ήταν Έλληνες. Ύστερα μάλιστα από τους περσικούς …

Υπαινιγμός στο περιστατικό πώς μερικοί τραγικοί ποιητές, όταν δυσκολεύονταν να βρουν τη λύση μιας τραγωδίας τους κατάφευγαν στις μηχανές του αρχαίου θεάτρου και με τη βοήθειά τους ανέβαζαν ένα θεό, που έδινε τη λύση. Το περιστατικό το υπαινίσσεται ο Σωκράτης …

“Το αρχικό ψέμα.” Ειπώθηκε από τον Αριστοτέλη (Αναλυτικά πρότ. 66α 16: «Ο δε ψευδής λόγος γίνεται παρά το πρώτον ψεύδος»), που ήθελε να προφυλάξει από τα κακά συμπεράσματα που ακολουθούν μια πλανεμένη βασική σκέψη. Λέγεται σήμερα για ψέμα που μπορεί …

Φράση από μια παραβολή του Ιησού, όπου ένας από τους καλεσμένους στο δείπνο δεν ήρθε, με τη δικαιολογία πως «αγρόν ηγόρασα, και έχω ανάγκην εξελθείν και ιδείν αυτόν» (Λουκ. 14.18). Λέγεται για κάποιον που δεν προσέχει τις συμβουλές, που δε …

Οι Πάρθοι, λαός ασιατικός από την Κασπία θάλασσα, ήταν φημισμένοι ιπποτοξότες, ξεχωριστά επικίνδυνοι στη μάχη όταν κάνοντας πως φεύγουν έριχναν πίσω στον εχθρό τα βέλη τους.? Λέγεται για επίθεση, επίκριση, κάτι δυσάρεστο, που γίνεται την τελευταία στιγμή.

Πίστευαν πως ο κύκνος όταν ένιωθε ότι κόντευε να πεθάνει τραγουδούσε το καλύτερο τραγούδι του (Πλάτων, Φαίδων 84Ε). Μπορεί να ειπωθεί για το τελευταίο έργο κτλ. που έκαμε κάποιος.

Οι Λαπίθες, λαός που κατοικούσε στις όχθες του θεσσαλικού Πηνειού, ήταν περίφημοι καβαλάρηδες και είχαν επινοήσει, φαίνεται, τα γκέμια. Όταν ο βασιλιάς τους Πειρίθοος πάντρευε την κόρη του Ιπποδάμεια, οι Κένταυροι, καλεσμένοι στο γάμο, πείραξαν τις γυναίκες και έτσι η …