Μενού
Αρχική / Εγκυκλοπαίδεια / Παράδοση / Λαική Σοφία (Σελίδα 38)

Λαική Σοφία

Φράσεις με «Λαϊκή Σοφία» που χρησιμοποιούμε – ακούμε – διαβάζουμε συχνά και δεν γνωρίζουμε την πραγματική προέλευση τους ή την ιστορική διαδρομή τους μέχρι σήμερα . Μία σελίδα «μάνα εξ ουρανού» στην περιέργεια και στις εγκυκλοπαιδικές μας γνώσεις .

ΜΗ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΚΥΚΛΟΥΣ ΤΑΡΑΤΤΕ

Φράση που λέγεται πώς την είπε ο μεγάλος μαθηματικός και μηχανικός Αρχιμήδης από τις Συρακούσες της Σικελίας σ ΄έναν από τους Ρωμαίους στρατιώτες πού είχαν εκπορθήσει τις Συρακούσες (212 π.χ . ), όταν τον είδε να μπαίνει στο μελετητήριό του …

Συνέχεια »

ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ …

” Στον πατέρα μου χρωστώ τη ζωή, στο δάσκαλό μου την καλή ζωή . ” Λόγοι του Αλεξάνδρου, που ένιωθε ευγνώμονα πόσα χρωστούσε στο μεγάλο του δάσκαλο, στον Αριστοτέλη . (Πλούταρχος, Αλέξ . 7) .

Συνέχεια »

ΠΥΡΡΕΙΑ ΝΙΚΗ Ή ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΥΡΡΟΥ

Σε μια μάχη του στην Ιταλία προς τους Ρωμαίους, κοντά στην πόλη Άσκλο της Απουλίας, νίκησε ο Πύρρος μα τα αποτελέσματα ήταν τόσο αμφίβολα και ανησυχητικά που είπε σε κάποιον «των συνηδομένων αυτώ» (που χαίρονταν μαζί του) . «Αν έτι …

Συνέχεια »

ΟΧΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΠΟΥΤΣΙ…….

“Όχι παραπάνω από το παπούτσι, τσαγκάρη . ” Η παράδοση αναφέρει πως ο ζωγράφος Απελλής (4ος αι . π.χ . ) είπε αυτά τα λόγια σ’ έναν τσαγκάρη, όταν κρυμμένος πίσω από μία ζουγραφιά του, που την είχε εκθέσει για …

Συνέχεια »

ΠΑΤΑΞΟΝ ΜΕΝ , ΑΚΟΥΣΟΝ ΔΕ

«Χτύπησέ με, μα άκουσε» . Αυτή την απάντηση έδωσε, όπως αναφέρει ο Πλούταρχος (Θεμιστοκλής 11), στο συμβούλιο της Σαλαμίνας, στα 480 π.χ . , ο Θεμιστοκλής στο Σπαρτιάτη ναύαρχο Ευρυβιάδη, όταν θέλησε εκείνος να τον χτυπήσει, ερεθισμένος, επειδή ο Θεμιστοκλής …

Συνέχεια »

ΘΑΛΑΤΤΑ , ΘΑΛΑΤΤΑ

«Θάλασσα! Θάλασσα!» (Ξενοφ . Κύρου Ανάβασις 4 . 724) . Ήταν η κραυγή της ασυγκράτητης χαράς που βγήκε από τα στήθη των Ελλήνων στρατιωτών που έκαμαν την «Κάθοδο των Μυρίων» . Οδηγημένοι από τον Ξενοφώντα, έπειτα από ταλαιπωρίες σχεδόν, χρονιάς …

Συνέχεια »

ΈΡΡΕΙ ΤΑ ΚΑΛΑ

“Έρρει τα κάλα . ” Την καταστροφή του σπαρτιατικού στόλου από το στόλο του Αλκιβιάδη, την ήττα των Σπαρτιατών και το φόνο του Σπαρτιάτη ναυάρχου Μινδάρου στην Κύζικο (410 π.χ . ) την ανάγγειλε στη Σπάρτη ο υποναύαρχος και επιστολέας …

Συνέχεια »

ΚΡΕΒΑΤΙ ΤΟΥ ΠΡΟΚΡΟΥΣΤΗ

Ο Προκρούστης ήταν ληστής, που τον σκότωσε ο Θησέας στο δρόμο του από την Ερμιόνη στην Αθήνα . Λημέριαζε στο βουνό Κορυδαλλός, πάνω από το Δαφνί, και απλώνοντας τους περαστικούς στρατολάτες σ’ ένα κρεβάτι για να τους ταιριάξει τάχα μ’ …

Συνέχεια »

ΜΕΛΑΣ ΖΩΜΟΣ

Μέλας ζωμός (δηλ . μαυροζούμι) . Ονομαζόταν έτσι το συνηθισμένο φαγητό από χοιρινό κρέας με ξίδι στα συσσίτια των Σπαρτιατών . – Λέγεται για γεύμα εξαιρετικά λιτό .

Συνέχεια »

ΚΡΟΚΟΔΕΙΛΙΑ ΔΑΚΡΥΑ

Λέγεται για προσποιημένη λύπη, επίπλαστη, σύμφωνα με την αρχαία παράδοση πως ο κροκόδειλος μιμείται το κλαψούρισμα του μικρού παιδιού για να προσελκύσει ανθρώπους και να τους φάει .

Συνέχεια »

ΚΑΔΜΕΙΑ ΝΙΚΗ

Η νίκη του Ετεοκλή ενάντια στον αδερφό του Πολυνείκη εμπρός στα τείχη της Θήβας και της ακρόπολης της Καδμείας είχε τελειώσει με τον αλληλοσκοτωμό των δυο αδερφών . – Λέγεται για νίκη ολέθρια για νικητή και νικημένο .

Συνέχεια »

ΜΗΛΟ ΤΗΣ ΕΡΙΔΑΣ

Η Έριδα, αδερφή του Άρη, και κατά τον Ησίοδο κόρη της Νύχτας και μητέρα όλων των κακών, χαιρόταν για κάθε φιλονικία . Όταν έγιναν οι γάμοι του Πηλέα με τη Θέτιδα, από ζήλια που δεν την είχαν καλέσει πήγε και …

Συνέχεια »

ΑΧΙΛΛΕΙΑ ΦΤΕΡΝΑ

Η μητέρα του Αχιλλέα, η Θέτιδα, θέλοντας να προφυλάξει το γιο της από πλήγωμα, τον είχε βυθίσει, όταν γεννήθηκε, στο νερό της Στύγας . Αλλά η φτέρνα του ενός ποδαριού, απ’ όπου τον βαστούσε, είχε μείνει άγγιχτη και για αυτό …

Συνέχεια »

ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ

Όταν ο Μεγάλος Αλέξανδρος έφτασε ύστερ’ από τη νίκη του Γρανικού ποταμού (333 π.χ . ) στην πόλη Γόρδιο της Φρυγίας, είδε στην ακρόπολή της τη μυθική άμαξα του ιδρυτή της πόλης . Ο ζυγός της ήταν δεμένος στο ρυμό …

Συνέχεια »

ΚΑΤΕΒΗΚΕ ΑΠ’ ΤΑ ΚΡΑΒΑΡΑ

1 . Όταν κάποιος μάς φαίνεται … ξεροκέφαλος , λέμε συνήθως , ότι ” κατέβηκε από τα Κράβαρα ” . Αλλά τι είναι τα Κράβαρα ; Κάποτε αρκετά χρόνια πριν την Επανάσταση του ’21 , στη Ναύπακτο , ξεσηκώθηκαν τολμηρά …

Συνέχεια »