Πήδησαν πολλά παλούκια

Οι Ρωμαίοι διασκέδαζαν με τα πιο απάνθρωπα θεάματα. Ένα από τα πιο
συγκλονιστικά, που είχε εμπνευστεί ο Νέρωνας, ήταν το πήδημα των λόγχων.
Κάρφωναν, δηλαδή τη λόγχη ανάποδα στη γη, με τη λεπίδα της προς τα πάνω και οι
λογχισταί ήταν υποχρεωμένοι να τις πηδούν, χωρίς να τις αγγίζουν. Εκείνος που
είχε την ατυχία να την παρασύρει με το πήδημα του, τον έπιαναν οι παρατηρηταί
και τον κάρφωναν ζωντανό πάνω στη λόγχη. Το φριχτό αυτό θέαμα μεταφέρθηκε
αργότερα στο Βυζάντιο. Με τον καιρό, όμως το πήδημα των λόγχων κατάντησε να
γίνει τυχερό παιχνίδι και ο λαός του Βυζαντίου έβαζε μεγάλα στοιχήματα για τους
νικητές. Το παιχνίδι αυτό, που το ονόμαζαν πάλους, έβγαλε διάσημους αθλητές,
όπως τον Αμάραντο, το Λαγόνη και το Φρύλιχο. και οι τρεις αυτοί έγιαν ξακουστού
στη βασιλεύουσα, επειδή πηδούσαν χρόνια ολόκληρα τους πάλους χωρίς να τους
συμβεί ποτέ κανενα ατύχημα. Παρόλα αυτά όμως κι οι τρεις σκοτώθηκαν στο τέλος,
σε αγώνες που έγινα μπροστά στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο το Μονομάχο. Από το
δραματικό αυτό αγώνισμα, έμεινε ως τα χρόνια μας η φράση “Πήδησαν πολλά
παλούκια”, που τη λέμε για ανθρώπους αμφίβολης ηθικής.