Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής

 “Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής” (Το πνεύμα είναι πρόθυμο, η σάρκα όμως αδύνατη). Τη χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να σημειώσουμε, να τονίσουμε, ότι υπάρχει βούληση, αλλά το σώμα δυσκολεύει. Θέλουμε να κάνουμε κάτι, αλλά το σώμα μας δεν μας βοηθάει. Τον είπε το λόγο αυτό ο Ιησούς στους μαθητές τους στη Γεθσημανή όταν, επιστρέφοντας από τον τόπο, όπου είχε πάει να προσευχηθεί, τους βρήκε να κοιμούνται. Διαβάζουμε στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον (σε μετάφραση): “Και έρχεται στους μαθητές και τους βρίσκει κοιμισμένους και λέει στον Πέτρο: ‘Έτσι λοιπόν. Δεν αντέξατε ούτε μια ώρα να ξαγρυπνήσετε μαζί μου; Ξαγρυπνάτε και προσεύχεστε, για να μη μπείτε στον πειρασμό. Γιατί το πνεύμα είναι πρόθυμο, η σάρκα όμως είναι αδύναμη'”.