Παράδοση

Φεγγάρι μου ουρανόστρατο χαμήλωσε μια στάξη να φέγγει η αγάπη μου στο σπίτι τζη να φτάξει .

Αγγελος εζωγράφισε το καμαρόφρυδό σου, κι έσταξε η μπένα κι έκαμε ελιά στο μάγουλό σου.

Φεγγάρι και άστρα μου μηνάς πως θα μου κάνεις δώρα μα γω ‘χω πάψει στ΄ουρανούς να σεργιανίζω τώρα …..

Ούλος ο κόσμος απ’ τη μια κ’ η Κρήτη από την άλλη, ω, την μπαντέρμη ζυγαριά, στην Κρήτη γέρνει πάλι.

Δεν είναι πως δεν σ’ αγαπώ μηδέ πως δε σε θέλω μα με φοβίζει να μπλεχτώ με τσ’ ομορφιές αγγέλων ..

Όσες χιλιάδες μπαλωθιές έχουν στην Κρήτη παίξει ετσά χαρές αμέτρητες η μοίρα να σας μπέψει.

Καρδιά δεν έχεις να αγαπά γιαυτό μισή σου δίνω και ας ζήσω εγώ με τ΄αλλο τζη πέρνα και συ με κείνο..

Όπου κι αν πάω κουβαλώ χώμα του Ψηλορείτη, και το σκορπώ για να γενεί, ούλος ο κόσμος Κρήτη.

Ταξίδεψε η σκέψη μου να ‘ρθει να σ’ ανταμώσει δώσε φιλί απ’ τα χείλη σου να ‘ρθει να μου το δώσει .

Αυτός που κουρευόταν και μάλιστα άτεχνα , προκαλούσε τα γέλια των άλλων και τον συσχέτιζαν με το γίδι , που τόσο άκομψα το κουρεύει ο βοσκός . Και σήμερα , όταν θέλουν να πειράξουνε κανένα , (πιο πολύ τα παιδιά …

Ο Φάντης είναι το ενδέκατο φύλλο της τράπουλας , είναι η φιγούρα που τη λένε και βαλέ , αλλά λέγοντας “φάντης ” θέλει να πει κανείς , την τράπουλα , τα χαρτιά γενικά . Ολα τα καφενεία τη Μεγάλη Βδομάδα …

Εκείνος που ήταν σαν κουρεμένο γίδι , τον έλεγαν κοροϊδευτικά κουρόγιδο ή κορόγιδο ή κορόιδο και από δω βγαίνει και το ρήμα “κοροϊδεύω “, που θα πει ” εμπαίζω “.

Οταν κουραστεί κανένας ή καταρρέει , χρησιμοποιεί τη λέξη αυτή , που στην κυριολεξία θα πει : σκάζω , ψοφώ , καταρρέω και προέρχεται από το ιταλικό crepare = εκρήγνυμαι , σπάζω κλπ.

Η φράση λέγεται για εκείνους που χρωστούν , αλλά δεν έχουν τίποτα για να τους πάρουν . Μια αρχαία παροιμία λέει : ” Ωόν τίλλεις “.

Οι αρχαίοι , την κότα την έλεγαν “όρνις “. Σε κάποιο , όμως , λεξικό διαβάζουμε τα εξής : ” Κόττος = ο όρνις “, δηλαδή “κόττος ” ελέγετο ο πετεινός και σε πολλά μέρη , αργότερα , επικράτησε με …

Η ομαδική πάλη ήταν ένα θέαμα , που συγκινούσε πολύ τους Ρωμαίους και τους Βυζαντινούς . Οι παλαιστές αγωνιζόντουσαν με το ένα πόδι υψωμένο και με τη ράχη γυρισμένη προς τους αντιπάλους τους . Ο παλαιστής που αναγκαζόταν να πατήσει …