Παράδοση

Η γυναίκα, το ρολόι και το πιστόλι δεν δανείζονται.

Ζέστη, όταν λες πως έχεις, πρόσεχε να μην κρυώσεις.

Αυτός τα θέλει μονά-ζυγά δικά του.

Το κακό σκυλί φυλάει πιο καλά το μαντρί.

Ούτε γρόσι στο πουγκί, ούτε ντέρτι στην καρδιά.

Θα το πω κι ας κοπώ.

Βεζίρης έγινες, μόνο άνθρωπος δεν έγινες.

Το χαρτί και το μελάνι τον καλό δεν κάνει.

Τα μάθια σου είναι σα τσ’ ελιές απάνω στο κλωνάρι τα φρύδια σου είναι γυριστά σα δυο μερών φεγγάρι .

Δε με πειράζει η ζωή πως φεύγει μάνι-μάνι μόνο με καίει πιο πολύ που πάει κι ίντα κάνει.

Όποιος θωρεί τα έχει σου, θέλει να σου τα πάρει κι όποιος θωρεί τον κουζουλό βγάνει τον στο κοντάρι.

Εμένα ο νους μου σάλεψε κ’ εις τα βουνά σκορπίστει Γη μαγεμένο μ’ έχουνε γη ο θεός μ’ οργίστει.

Η λάμψη του προσώπου σου με φως του ήλιου μοιάζει και δε κατέχω οντέ σε ιδώ ποιος που τσι δυο σας λιάζει.

Παίρνω τη λύρα κι’ έρχομαι και με το πεντοζάλι θα λάμψει ο κόσμος γύρω μας απ’ ομορφιά και χάρη .

Ετσά μου πρέπει να περνώ, πάθη πολλά να πάθω γιατί αγάπησα κορμί, πριχού καρδιά να μάθω.

Πάντα θλιμένη χαραυγή για μένα ξημερώνει γιατί την ώρα που ξυπνώ κάθε χαρά τελειώνει.