Παράδοση

Του νέου το μάτι βλέπει στο παράθυρο, του γέρου στην κατσαρόλα.

Να το θυμάσαι πάντοτε πως η ζωή είναι λίγη και δεν υπάρχει άνθρωπος να ‘ρθει και να μη φύγει .

Στα όνειρά μου σε θωρώ ξυπνώ κι είσαι μακριά μου και πώς θα βρω παρηγοριά να δίνω στην καρδιά μου .

Μπορεί να βρίσκομαι μακριά μα μόνο δε μ’ αφήνεις μικρή μου και στα όνειρα παρηγοριά μου δίνεις .

Στην ερημιά μου συντροφιά μου κάνεις στ’ όνειρό μου μα σα ξυπνήσω μοναχός ζω το μαρτύριό μου .

Κρήτη τα παλικάρια σου μην τ’ αλαργοξορίζεις η ξενιτιά τα χαίρεται μα εσύ τα λαχταρίζεις .

Κλαίω κρυφά γιατί κανείς δε θέλω να το μάθει πως εξανανεώσανε τα παιδικά μου πάθη .

Ξεράθηκε ο βασιλικός που είχαμε ομάδι γιατί δεν τον επότιζες κάθε πρωί και βράδυ .

Πλατύφυλλε βασιλικέ με τα 40 φύλλα όλοι σε τριγυρίσανε μα εγώ πάλι σε πήρα .

Η αλήθεια είναι πικρή.

Πόσα παράξενα θωρρεί ο ήλιος την ημέρα και το φεγγάρι την αυγή κι ο λύχνος από σπέρας .

Δουλειά χωρίς ανταμοιβή είναι τιμωρία.

Θα σου χαρίσω την καρδιά για να ‘χεις δυο μικρή μου όταν θα στεναχωρηθείς να κλαις με τη δική μου.

Το χείλι σου το κόκκινο ήθελα να φιλήσω μα κείνο στάζει το κρασί φοβούμαι μη μεθύσω .

Η ανάγκη τα υποδήματα της ντροπής να τα βάνει κατά μέρος.

Όντε θωρώ σε κοπελιά τα λογικά μου χάνω και δεν επέρασε στιγμή να μην αναστενάζω .