Παράδοση

“Σα σ’ αρέσει, μπάρμπα-Λάμπρο, ξαναπέρνα από την Άντρο.” Η φράση αυτή βγήκε όταν ο Λάμπρος Κατσώνης, νικητής ως τότε, νικήθηκε από τον τούρκικο στόλο κοντά στην Άντρο, την άνοιξη του 1790.

“Εγώ Γραικός γεννήθηκα, Γραικός θε νά πεθάνω.” Στίχοι από το δημοτικό τραγούδι για το Θανάση Διάκο. Είναι η περήφανη απάντηση του ήρωα, όταν του πρότεινε ο Ομέρ Βρυώνης ν’ αλλαξοπιστήσει για να χαρή τη ζωή του.

“Η Ελλάς θέλει να ζήσει και θα ζήσει.” Είναι λόγια που είπε μια φορά ο κυβερνήτης της Ελλάδας Χαρίλαος Τρικούπης, που δείχνουν την ακλόνητη πίστη του στο μέλλον της Ελλάδας και στη ζωτικότητα του λαού της. Ο Τρικούπης είχε πει …

Στίχοι από την πέμπτη στροφή του Εθνικού μας Ύμνου, όπου ο Σολωμός λέει πώς δεν απόμεινε πια στα μαύρα χρόνια της σκλαβιάς στην ελληνική Ελευθερία άλλη παρηγοριά από τη θύμηση της περασμένης δόξας.

Η αλήθεια και το λάδι πάντα βγαίνουν από πάνω.

Δεν υπάρχει αλεύρι, όσο ψιλό κι’ αν είναι, που να μην έχει πίτουρα, δεν υπάρχει κρασί, όσο καθαρό κι αν είναι, που να μην έχει κατακάθι, δεν υπάρχει δένδρο, όσο καλό κι αν είναι, που να μην έχει ρόζους.

Το κέντημα είναι γλέντισμα κι η ρόκα είναι σεργιάνι μα τ’ αργαστήρι είναι σκλαβιά, σκλαβιά πολλά μεγάλη .

Όποια θέλει να γεράσει, αργαστήρι να ’γοράσει .

Απού ’χει την υπομονή πιάνει στο δίχτυ ψάρι κι απού ’χει τη λιγοψυχιά και το πιασμένο χάνει .

Του πολυλόγου, του ψαρά, του κυνηγού το πιάτο εννιά φορές είν’ εύκαιρο και μια φορά γεμάτο .

Άβουλος ο νους διπλός ο κόπος .

Όσο να ’ποθερίσουμε «Βασίλη και Βασίλη» και σαν αποθερίσαμε «όξω κακέ Βασίλη» .

Από κακόν εργόχειρο δουλειά δεν απολείπει .

Όποιος έχει μαχαίρι τρώει πεπόνι .

Βαθιά-βαθιά καλούργιζε κι απάνω-απάνω σπέρνε.

Δουλειά ξετελεμένη τον παρά ανημένει .