Παράδοση

“(Απόδοτε ουν) τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ.” Λόγοι του Ιησού προς τους Φαρισαίους (Ματθ. 22.21): Πρέπει να πληρώνομε και στο κράτος και στο Θεό ότι τους ανήκει. Λέγεται με το νόημα πως πρέπει να υπακούμε στο …

Από την προσευχή του Τριωδίου: «Κράζω σοι εκ βαθέων ψυχής, ελέησόν με προ του τέλους και φεισαί μου, Κριτά δικαιότατε». Λέγεται για επίκληση σε στιγμή υπέρτατης συντριβής, κατάνυξης ή ψυχικής ανάτασης.

“Πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι δικά σας είναι “. Είναι ο τελευταίος στίχος από το λαϊκό θρήνο για την Αγιά-Σοφιά, όταν έπεσε η Πόλη στα χέρια των Τούρκων. Δείχνει σ’ αυτόν ο ελληνικός λαός την εγκαρτέρηση του στην εθνική …

“Σα σ’ αρέσει, μπάρμπα-Λάμπρο, ξαναπέρνα από την Άντρο.” Η φράση αυτή βγήκε όταν ο Λάμπρος Κατσώνης, νικητής ως τότε, νικήθηκε από τον τούρκικο στόλο κοντά στην Άντρο, την άνοιξη του 1790.

Η αλήθεια και το λάδι πάντα βγαίνουν από πάνω.

Δεν υπάρχει αλεύρι, όσο ψιλό κι’ αν είναι, που να μην έχει πίτουρα, δεν υπάρχει κρασί, όσο καθαρό κι αν είναι, που να μην έχει κατακάθι, δεν υπάρχει δένδρο, όσο καλό κι αν είναι, που να μην έχει ρόζους.

Βαθιά-βαθιά καλούργιζε κι απάνω-απάνω σπέρνε.

Δουλειά ξετελεμένη τον παρά ανημένει .

Ως τα Φώτα σπέρνε στάρι κι ως τ’ Αγιαντωνιού κριθάρι.

Να λείπαν τα πιπέργια μου να δω τσι μαγειριές σου .

Ή ζευγάς-ζευγάς ή καθάριος μυλωνάς.

Χαράς τονε που κάθεται κι η μοίρα ντου δουλεύγει .

Θέρος-τρύγος-πόλεμος.

Απού κοιμάται κολατσό, πεινά το μεσημέρι .

Τυρί και ξύστρα λείβγομαι κι αλεύρι και κουτάλα και το σιντεροτσίκαλο κι ύστερα τά’ χω τ’άλλα .

Δεν τρώει τ’ αμύγδαλα για να μην τα σπάσει.