Παράδοση

Σύσταση του Ιησού, από την ομιλία του στο όρος (Ματθ.7.7.). Λέγεται με το ίδιο νόημα.

Μη μ’αγγίζεις. Είναι τα λόγια που είπε ο Ιησούς στη Μαγδαληνή, όταν τον ανεγνώρισε ύστερα από την Ανάσταση (Ιω. 20.17). Λέγεται για άνθρωπο μυγιάγγιχτο, ή που προσέχει πολύ στον τρόπο που παρουσιάζεται.

Λόγια του Ιησού προς το λαό (Ματθ.11.15). Λέγεται όταν υπάρχει φόβος πως δε θ’ ακουστούν οι συμβουλές και οι συστάσεις που δόθηκαν.

Σήκωσε, πάρε. «Άρον άρον σταύρωσον αυτόν», φώναζαν κατά το Ευαγγέλιο οι Εβραίοι στον Πιλάτο για τον Ιησού (Ιω. 19.15). Λέγεται σήμερα με τη σημασία πως κάτι έγινε βιαστικά.

Σε μια παραβολή του Ιησού είναι η απάντηση που δίνουν με τη σειρά όλοι οι καλεσμένοι στο δείπνο, που στο τέλος δε θέλησαν να πάνε (Λουκ. 14.18). Λέγεται με το ίδιο νόημα, από κάποιον που αρνιέται μια πρόταση.

Φράση που λέγεται στην εκκλησία: «Μέγας ει, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα σου». (Μερικοί λένε: μέγας είσαι, Κύριε). Το λέμε για κάτι που μας παραξενεύει πολύ.

“Πολλοί δε έσονται πρώτοι έσχατοι και έσχατοι πρώτοι.” Πολλοί θα είναι που από πρώτοι θα γίνουν τελευταίοι και από τελευταίοι πρώτοι.- Λόγια του Ιησού για τη θέση που θα βρεθούν πολλοί στη μέλλουσα ζωή (Μαρκ.10.31). Λέγεται κάποτε με ανάλογο νόημα, …

Από το τροπάρι της νεκρώσιμης ακολουθίας που λέει: «Εξέλθωμεν και ίδωμεν εν τοις τάφοις, ότι γυμνά οστέα ο άνθρωπος, σκωλήκων βρώμα (δηλαδή φαγητό) και δυσωδία». Παρεξηγήθηκε η σημασία του, και λέγεται σα να συνωνυμεί, το βρώμα με το δυσωδία, για …

Ο ιερέας ζητεί στη λειτουργία, σ’ένα από τα Ειρηνικά, να μας δώσει ο Θεός «τα καλά και συμφέροντα ταις ψυχές ημών». Λέγεται με αλλαγμένο νόημα για κάποιον που φροντίζει τις δουλειές του κατά που του συμφέρει.

Από ένα τροπάρι της Μεγάλης Παρασκευής, που αρχίζει «Σε, τον αναβαλλόμενον (που ρίχνει απάνω του, ντύνεται) το φως, ώσπερ ιμάτιον» και που βαστά πολύ, την ώρα που πρόκειται να γίνει η αποκαθήλωση. Λέγεται για παρατηρήσεις που κάνει κανείς σε κάποιον …

Συχνή ονομασία των συναξαριών. Ανιστορούν αυτά, συχνά με διεξοδικότητα, τις περιπέτειες των αγίων, και έτσι λέγεται η φράση μεταφορικά για τη ζωή ανθρώπων που είδαν και έπαθαν πολλά.

Λόγια του προφήτη Ησαΐα, που αναφέρονται από τα ευαγγέλια (λ.χ.Ματθ.3.3) στο κήρυγμα του Πρόδρομου Ιωάννη στην έρημο της Ιουδαίας. Λέγονται σήμερα με άλλο νόημα, για κάποιον που χάνει τα λόγια του, αφού οι συστάσεις που κάνει είναι σα να λέγονται …

Ο αναμάρτητος να ρίξει πέτρα.Από τα λόγια του Ιησού: «Ο αναμάρτητος υμών πρώτος βαλέτω λίθον επ’ αυτήν» (Ιω. 8.7). Λέγεται με την ίδια σημασία: να κατηγορήσει τους άλλους εκείνος που δεν έχει αμαρτήσει ο ίδιος.

Από τα λόγια του Ιησού προς τη Μάρθα: «Μάρθα Μάρθα, μεριμνάς και τυρβάζη περί πολλά·ενός δε εστί χρεία» (Λουκ. 10.41). Λέγεται για κάποιον που περισπασμένος από άλλες έννοιες λησμόνησε το κυριότερο.

Ο πόνος τις πληγές μετρά και τις καλοζυγιάζει μα η χαρά καιρούς περνά και δεν τους λογαριάζει .

Τι μ’ ωφελεί αν σήμερα εσύ έχεις μετανιώσει αφού μου πήρες την καρδιά του χάρου να την δώσεις .