Παράδοση

Του γέρου σκόνταμα του χάρου μήνυμα .

Η πληγή της μαχαιριάς βρίσκει γιατρειά, της γλώσσας όχι .

Ώστε να `ρθούνε οι γιατροί πάνε οι πληγωμένοι.

Ο δείπνος είναι πραγματειά κι ο ύπνος ειν’ καζάντι .

Ό,τι ακούς στη γειτονιά σου, πάντεχε και στα δικά σου.

Αφορμή δεν είχαμε κι ο θεός την έστειλε.

Από την Π.Δ., όπου περιγράφεται η γη της επαγγελίας, που έρεε μέλι και γάλα και υπήρχαν όλα τ’ αγαθά. Λέγεται στην περίσταση όπου δύο άνθρωποι ξαναφίλιωσαν και τα έχουν καλά.

Ήταν για τους Εβραίους η εύφορη και πλούσια Χαναάν, που τους είχε υποσχεθεί ο Θεός. Λέγεται για κάθε τόπο πολύ ευτυχισμένο.

Συχνή φράση στο Ευαγγέλιο. Λέγεται για πράγματα πολύ μακρινά, περασμένα πια.

Από την παραβολή του Ασώτου, λέγεται με την ίδια σημασία, είτε για κάποιον που άφησε το σωστό δρόμο, είτε για εκείνον που ξαναγύρισε στον ίσιο.

Στην παραβολή του Ασώτου λέγεται πως για να γιορταστεί ο γυρισμός του χαμένου γιου, προστάζει ο πατέρας να σφαχτεί το καλοθρεμμένο σπιτικό μοσχάρι. Λέγεται για έναν εορτασμό και έκτακτο πανηγυρισμό που κάνουμε για να περιποιηθούμε κάποιον.

Κατά το Ευαγγέλιο «ο Ιούδας λαβών την σπείραν και εκ των αρχιερέων και Φαρισαίων υπηρέτας» πήγε να πιάσει τον Ιησού «μετά φανών και λαμπάδων και όπλων» (Ιω. 18.3). Λέγεται η φράση για γιορτάσιμη συνοδεία.

Από τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου. Λέγεται συχνά ειρωνικά για κάτι δυσκολοεξακρίβωτο ή που μας φέρνει σε δύσκολη θέση.

Αλληλούια είναι εβραϊκή που σημαίνει «δοξάζετε το Θεό». Ο λαός λέει τη φράση με το νόημα πως είναι περιττά τα πολλά λόγια.

Από τον εκκλησιαστικό ύμνο «Κύριε εκέκραξα» . Το λέμε όταν ακούμε δικαιολογίες που δε στέκονται, αδικαιολόγητες.

Εγινε το … Ανάστα ο Θεός . Στην πρώτη Ανάσταση, στη λειτουργία του Μεγάλου Σαββάτου, λέει ο παπάς: «Ανάστα ο Θεός, κρίνων την γην» και αρχίζουν τότε οι καμπάνες και η κίνηση των εκκλησιαζόμενων με όλο το θόρυβο που ακολουθεί. …