Παράδοση

Τάφο θα κάμω τη καρδιά και μέσα θα σε θάψω κιόντε θα πάψει να χτυπά να σ΄αγαπώ θα πάψω …

Να έβλεπα τη μάνα σου στο χασαπιό σφαγμένη, να την πουλούν με το κιλό κανείς να μην την παίρνει

Και ένα παλιό ξερό κλαδί μες στην δική σου αγκάλη καρπούς και ρίζες και βλαστούς με σένα θε να βγάλει!

Να μην γυρεύεις στον σεβντά να παίρνεις ότι δίνεις, είμαι τρεχούμενο νερό και δροσερό με πίνεις!

Να κάμω θέλει ταραχή βουνά να κατεβάσω ανέ σε πάρουνε από με μικιό μου και σε χάσω .

Οταν η βιόλα μαραθεί και χάσει και το χρώμα δε τη ποτίζει ο κηπουρός ή θέλει άλλο χώμα ….

Οι βιόλες μέσα στο μπαξέ ζηλεύει η μια την άλλη μα πόσο δα η άσκημη τσι όμορφης τα καλή.

Εχει η ζωή πολλές χαρές μα δε μοίραζε δίκια όσα ντο κύμα που σκορπά σωρούς σωρούς τα φύκια.

Φτάνω στη πόρτα τσι χαράς και με γιαγερνη οπίσω φόβος γιατί σκέφτομαι πως θα την αντικρίσω .

Δεν τη ναι θέλω τη ζωή θα πάω να βρω μιαν άλλη γιατί χαρά δε μου ‘δοκε ετούτη ούτε ψιχάλι .

Φαίνεται να περνά καλά ο άνθρωπος σα ποθάνει για δε νε γιαγηρε κανείς παράπονα να κάνει .

Θωρώ τσι πέρδικες πολλές κοπάδια και πετούνε μα η άδεια μου τελείωσε και άλλοι τσι κυνηγούνε .

Αλάργα από τον κυνηγό πέρδικα κακαρίζει μανε στη μέση εγκρεμός βαθύς και τσι χωρίζει .

Οι μαντινάδες θέλουνε μεράκι για να βγούνε θε και καλούς τραγουδιστές για να τσι τραγουδούνε .

Μια πέρδικα συχνό τσιμπά και θα με αναγκάσει να ξεκρεμάσω το τσιφτέ που χω καιρό κρεμάσει .

Παράπονα μες τη ζωή δεν έκαμα ποτέ μου το ξέρω τσι ψηλές κορφές τσι δέρνει η οργή του άνεμου .