Να ‘χα το σύννεφ’ άλογο και τα’ άστρι χαλινάρι το φεγγαράκι της αυγής να ‘ρχόμουν κάθε βράδυ .
Συνέχεια »ΑΗΔΟΝΙ ΚΡΗΤΙΚΟ
Δεν είναι αηδόνι κρητικό , που παίρνει τη λαλιά του σε ψηλούς βράχους κι άγριους , οπού ‘χει τη φωλιά του .
Συνέχεια »ΑΙΜΑ ΤΣΗ ΚΑΡΔΙΑΣ
Οποιος με αίμα τση καρδιάς τη ζγουραφιά τελειώσει κάνει την όμορφη πολλά και δεν μπορεί να λυώσει .
Συνέχεια »ΤΟ ΠΑΛΙΚΑΡΙ
Από της γης βγαίνει νερό κι όχ’ την ελιά το λάδι κι από τη μάνα την καλή βγαίνει το παλικάρι .
Συνέχεια »ΟΙ ΠΕΘΑΜΕΝΟΙ
Φωνάζω , σκούζω δυνατά στον τάφο του γυρμένη μα δεν ακούνε τις φωνές στον τάφο οι πεθαμένοι .
Συνέχεια »ΟΥΡΑΝΟΣ
Ο ξάστερος ο ουρανός ν” αστράψει δε φοβάται Κι ο άνθρωπος ο καθαρός φόβο δε συλλογάται.
Συνέχεια »ΣΤΑΛΑ ΣΤΑΛΑ
Στάλα τη στάλα το νερό τρουπάτο το λιθάρι κι η κόρη με τα ν’αζια της σφάζει το παλικάρι .
Συνέχεια »ΜΕ ΦΙΛΗΣΕΣ
Με φίλησες κι αρρώστησα , φίλα με για να γιάνω και πάλι ματαφίλα με μην πέσω κι αποθάνω .
Συνέχεια »ΚΑΙΡΟΙ
Όσο πιο δύσκολοι καιροί ακόμη και να ‘ρθούνε Στο μονοπάτι τση τιμής διαβάτη θα με βρούνε.
Συνέχεια »ΣΙΣΥΦΟΣ
Ήταν ο Σίσυφος γιος του θεού Αιόλου και βασιλιά της Κορίνθου. Για τη σκληρότητά του όμως και τα κακά που έκανε καταδικάστηκε όταν πέθανε ν’ ανεβάζει σε ψηλό βουνό ένα βράχο, που πριν φτάσει όμως στην κορυφή ξανακυλούσε κάτω . …
Συνέχεια »ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ
Ονομάζονταν έτσι σκόπελοι στην είσοδο της Μαύρης Θάλασσας, που αδιάκοπα συγκρούονταν κατά την αρχαία μυθολογία και εμπόδιζαν έτσι τους θαλασσινούς να περάσουν τα στενά του Βοσπόρου. Πρώτοι κατόρθωσαν να την περάσουν χωρίς να πάθουν τίποτε οι Αργοναύτες με την Αργώ …
Συνέχεια »ΜΙΔΑΣ
Ο βασιλιάς είχε ζητήσει και είχε πάρει από το θεό Διόνυσο το χάρισμα να μετατρέπει σε χρυσάφι ότι θ’ άγγιζε. Έτσι όμως, μ’ όλα τα πλούτη που μπορούσε να έχει, ήταν καταδικασμένος να πεθάνει από ασιτία. Ο θεό όμως τον …
Συνέχεια »Ο ΤΡΩΣΑΣ ΚΑΙ ΙΑΣΕΤΑΙ
Δηλ. εκείνος που έκανε την πληγή, ο ίδιος θα τη γιατρέψει.– Όταν ο βασιλιάς Τήλεφος πληγώθηκε από τη λόγχη του Αχιλλέα και δεν έβρισκε γιατρειά, το μαντείο που ρώτησε έδωσε την απάντηση αυτή, και τότε ο Αχιλλέας τον γιάτρεψε με …
Συνέχεια »ΔΑΜΩΝΑΣ ΚΑΙ ΦΙΝΤΙΑΣ
Ήταν πυθαγόρειοι φιλόσοφοι και οι δύο, που ζούσαν στις Συρακούσες της Σικελίας (4ος αι. π.Χ.), ενωμένοι με φιλία παροιμιακή. Όταν ο Φιντίας, καταδικασμένος σε θάνατο, ζήτησε από τον τύραννο Διονύσιο μια προθεσμία για να τελειώσει μερικές του υποθέσεις, προσφέρθηκε ο …
Συνέχεια »ΟΥ ΚΛΕΠΤΩ ΤΗΝ ΝΙΚΗ
Δηλ. δεν κλέβω τη νίκη. Με τα αξιόπρεπα αυτά και περήφανα λόγια αρνήθηκε ο Μεγάλος Αλέξανδρος να ακολουθήσει τη συμβουλή των στρατηγών του πριν από τη μάχη στα Γαυγάμηλα (331π.Χ.) να ριχτεί δηλ. στους πολυάριθμους εχθρούς αιφνιδιαστικά τη νύχτα (Πλούταρχος, …
Συνέχεια »ΜΑΝΤΙΣ ΚΑΚΩΝ
Έτσι ονόμασε ο Αγαμέμνονας το μάντη Κάλχα, όταν αυτός, ρωτημένος από τον Αχιλλέα τι έφταιγε για την πανούκλα που θέριζε τους Έλληνες ύστερα από εννιά χρόνων πόλεμο στην Τροία, απάντησε πως φταίει ο Αγαμέμνονας, γιατί πρόσβαλε τον ιερέα του Απόλλωνα …
Συνέχεια »