Παράδοση

” Και τα καλά δεχούμενα και τα κακά δεχούμενα .. ” Η γυναίκα του Ιώβ , όταν έχασαν όλα τα αγαθά τους , είπε στον άνδρα της : ” Έτι κρατείς την ακεραιότητά σου; Βλασθήμησον τον Θεό και απόθανε ” …

” Ο εσωτερικίος ξεπεσμός αποζητά την υποταγή σαν λύτρωση ” . Οι στίχοι αυτοί ( Καβάφης . Περιμένοντας τους Βαρβάρους ) , δείχνουν με κάποια πικρή ειρωνεία μια παρακουρασμένη και ξεπερασμένη πολιτεία , που εγκαταλείποντας πια η ίδια τον εαυτό …

Πολλές φορές το γάλα , το γιαούρτι και το τυρί μυρίζει άσχημα και τούτο οφείλεται και στην κακαράντζα ή κακαρέντζα , που είναι το αποπάτημα των γιδιών και προβάτων . Οι βοσκοί αρμέγουν τα γιδοπρόβατά τους δυο – τρεις φορές …

Ριζικό και τύχη και ειμαρμένη είναι συνώνυμα . Έτσι ο ευτυχισμένος λέγεται καλορίζικος και ο δυστυχισμένος , κακορίζικος ….

Αυτή η φράση έχει την προέλευσή της από το δρόμο του ενός Σταδίου των αρχαίων στην Ολυμπία , εκεί που γινόντουσαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες .

Παροιμία και σύγχρονα παροιμιακή , αυτή η φράση , θέλουμε να πιστεύουμε πως μας την άφησε ο Σωκράτης . Όταν λοιπόν , ο φιλόσοφος , σε περασμένη ηλικία αποφάσισε να μάθει κιθάρα , τον πείραξαν οι φίλοι του , λέγοντάς …

” Κάλλιο γαϊδουρόδενε , παρά γαϊδουρογύρευε ” .. Παρομοιώδης έκφραση . Ο γερο – θυμόσοφος , που κάθεται κάτω στον ίσκιο μιας βελανιδιάς , βλέπει το συμπέθερο του , που τρέχει δεξιά και αριστερά ψάχνοντας να βρει το γάιδαρό του …

“Κάλλιο να πας στο δαίμονα παρά στο φλεβοτόμο ” .. Όταν η Ελλάδα στέναζε κάτω από το σκήπτρο της Ενετικής δημοκρατίας , την πατρίδα του Ασκληπιού και του Ιπποκράτη τη λυμαίνονταν οι ” κομπογιαννίτες ” , οι “καλογιατροί ” , …

Γριά δεν είχε βάσανα και αγόραζε γουρούνι .

Για να φας αμύγδαλο, πρέπει και να το σπάσεις .

Μοναχός σου δούλευε, ποτέ δεν θ` αποστάσεις .

Όταν κανείς αγαπάει, είναι πάντοτε είκοσι χρονών .

Πιο πολύ μεθάει κανείς με τα νιάτα, παρά με το κρασί .

Το είπε η γυναίκα, το είπε ο Θεός .

Πνίγεται σε μια σταλαγματιά νερό .

Έγινε βρικόλακας και τρώει απ` τη γενιά του .