Παράδοση

Είναι πάντα τυχερά, του διαβόλου τα παιδιά .

Πίνει η κότα το νερό και κοιτάει το Θεό .

Δυο πόδια σ` ένα παπούτσι δε χωρούν .

Αδάνειστος και ξέγνοιαστος .

Ίντα Μεμέτης και Χατζής κι` ίντα Χατζής και Μεμέτης .

Ο μουσαφίρης δε θέλει άλλο μουσαφίρη .

Αν παίζεις με το γάιδαρο, δέξου και τις κλωτσιές του .

Όποιος ένα παθαίνει, ύστερα πολλά μαθαίνει .

Θαρρούνε οι τυφλοί πως κι οι βλεπούμενοι δεν έχουν μάτια .

Δεν είχε ο φτωχός να φάει κι έκανε για την ψυχή του .

Όταν η γυναίκα αρχίσει, τη δουλειά πια δεν θα αφήσει .

Δάσκαλε που δίδασκες και νόμους δεν εκράτεις .

Στη Σμύρνη πριν το ’22 όταν γίνονταν προξενιά έδιναν στον υποψήφιο γαμπρό χυλόπιτα, κάτι σαν πολλές κρέπες η μια πάνω στην άλλη γεμισμένες με κάποιο γλύκισμα . Έτσι, άμα δεν πετύχαινε το προξενιό, ο μέλλον γαμπρός έλεγε πως τουλάχιστον “έφαγε …

Αυτή τη φράση τη μεταχειριζόμαστε για εκείνους που εξοργίζονται , που έφτασαν στον ” άκρον άωτον ” της οργής τους , εκεί που δεν πάει άλλο , όπως δεν υπάρχει τίποτα πιο πέρα από τα είκοσι τέσσερα γράμματα του αλφαβήτου …

Ο άρρηκτος , ο στερεός . Φράση από το κάρφωμα του Προμηθέα στο βράχο , από τον Ήφαιστο .

Στα παλιά μεσαιωνικά χρόνια πίστευαν πως , όταν ένας άνθρωπος πέθαινε , η ψυχή του παρέμενε επί σαράντα ολόκληρες μέρες μέσα στο σπίτι του . Πίστευαν ότι ιδιαίτερη προτίμηση του πεθαμένου , αν ήταν φυσικά γυναίκα , ήταν ….η σκούπα …